น้ำหนาวของอคิน 7 | ไม่ฟังกันใช่ไหม

1379 คำ

ก๊อก ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูห้องของอนาคินไปก็ขยับถอยออกมายืนรอเขา แต่ยืนสักพักเขาก็ไม่ยอมออกมาเปิดประตูสักที เธอจึงจัดการยกมือเคาะประตูอีกครั้ง ก๊อก ก๊อก ก๊อก แอดดด แต่ในครั้งที่สองที่เธอตัดสินใจเคาะประตูก็ถูกดันออกมา เธอสังเกตุหน้าตาของเขาเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน จึงเดาว่าตั้งแต่เธอกลับไปเขาเพิ่งจะตื่น “มีอะไร” “คุณท่านให้มาตามไปทานข้าวค่ะ” “เธอออกไปตอนไหน ฉันบอกว่าให้นอนพักไงไม่ฟังกันใช่ไหม” “หนาวนอนพักเรียบร้อยแล้วค่ะ พอรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาก็เลยกลับไปทำความสะอาดร่างกายที่ห้องเรียบร้อยแล้วค่ะ” “ไปบอกคุณแม่ก่อนเดี๋ยวฉันตามไป ขอทำธุระส่วนตัวก่อน” “ได้ค่ะ” พออนาคินปิดประตูลงเธอก็เดินตามทางกลับมายังบ้านใหญ่ เพื่อมารายงานสิ่งที่คุณเขาฝากมาถึงคุณท่าน พอเธอเดินเข้ามาในบ้านเห็นคุณท่านทั้งสองคนแล้วก็พี่ลิตานั่งรอทานข้าวอยู่ “เป็นยังไงบ้างน้ำหนาวฉันให้ไปเรียกอคินเจอไหม” “เจอค่ะคุณท่าน คุณคิ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม