“ฉันไม่ได้กล่าวหา เธอต้องการทำไหร่ว่ามาอย่ามาเล่นตัวให้เสียเวลา เวลาของฉันมันมีค่า ฉันไม่อยากจะเสียเวลากับผู้หญิงอย่างเธอเท่าไหร่” พฤกษ์ยังคงกล่าววาจาเหยียดหยามหญิงสาว แต่บุญนิสากลับกำลังต้องการเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่มตรงหน้า จินตนาการอีโรติกของสาวบริสุทธิ์กำลังก่อตัวขึ้นอย่างชัดเจนในสมองของหญิงสาว
“ฉันไม่ได้ต้องการเงิน ฉันต้องการออกไปจากที่นี่” เสียงของหญิงสาวไม่หนักแน่นดังเดิม ความต้องการที่มันมาจากฤทธิ์ยาที่เธอดื่มเข้าไปมันทำให้เธอเผลอแสดงความต้องการออกทางใบหน้าชัดเจน
“อย่าโกหก หน้าตาของเธอมันบ่งบอกว่าเธอกำลังต้องการฉัน ขอร้องฉันสิ แล้วฉันจะให้ในสิ่งที่เธอต้องการ” พฤกษ์กล่าวพร้อมทั้งลูบไล้ไปที่ต้นแขนของหญิงสาว ซึ่งตอนนี้มันแดงกล่ำราวกับลูกตำลึงสุก
ไม่ ฉันจะไม่มีวันขอร้องคุณเด็ดขาด” ร่างบางสั่นเทาด้วยฤทธิ์ยา เธอไม่รู้ว่าเธอจะทนได้นานแค่ไหน แต่ยังไงหญิงสาวก็ขอยืนหยัดที่จะสู้กับความรู้สึกของตนเอง
“ให้มันรู้กันว่าเธอจะทนได้นานแค่ไหน รู้ตัวมั้ยร่างกายของเธอมันบอกว่าเธอกำลังต้องการฉันอยู่” พฤกษ์ยิ้มเยาะหญิงสาว เขามองว่าอีกไม่นานเธอคงจะต้องคลานเข่าเข้ามาขอร้องเขาอย่างแน่นอน เธอเล่นละครได้ไม่เนียนเลย เพราะการที่เธอมาอยู่ที่นี่ก็แปลว่าเธอนั้นต้องการขายศักดิ์ศรีแลกเงินอยู่แล้ว แต่ชายหนุ่มไม่เคยระแคะระคายเลยว่า บุญนิสานั้นโดนวางยาเพื่อส่งมาให้แขกวีไอพีเช่นเขา ส่วนหญิงสาวตัวจริงที่ต้องมาบริการเขาวันนี้เกิดป่วยกระทันหัน ด้วยความโลภของนายหน้าค้าประเวณี จึงเกิดการวางแผนชั่วร้ายนำพาหญิงสาวที่ไม่รู้เรื่องอย่างเช่นบุญนิสา เข้ามาในวงจรอุบาทว์เช่นวันนี้
“ฉันไม่ใช่แบบที่คุณคิด แต่ทำไมฉันถึงต้องการคุณ ฉันไม่เข้าใจ” บุญนิสาเอ่ยออกมาเสียงดังด้วยความโมโห เธอไม่เข้าใจว่าเธอทำไมถึงต้องการผู้ชายคนนี้ ทั้งที่เขากำลังดูถูกเธออยู่
“นั่นไงสาวน้อย เธอหยุดเล่นละครทุกอย่างมันก็จบ ฉันว่าเรามาสนุกกันดีกว่า” พฤกษ์เข้าไปลูบไล้ที่ใบหน้าแดงกล่ำของหญิงสาว เหงื่อเม็ดเล็กยังผุดขึ้นมาไม่หยุด
บุญนิสาจ้องมองที่ใบหน้าของชายหนุ่มด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา แต่เธอก็ไม่ต้องการให้ชายหนุ่มดูถูก แต่บัดนี้เธอไม่สามารถควบคุมตนเองได้แล้ว ใบหน้าของหญิงสาวจึงโน้มเข้าไปหาชายหนุ่มก่อนที่เธอจะบดจูบลงที่เรียวปากหยักของเขาอย่างไม่ประสีประสา
พฤกษ์เล่นตามเกมของเธอ จากตอนแรกที่เขาเป็นฝ่ายรับ คราวนี้เขาเป็นฝ่ายรุกคืนบ้าง ชายหนุ่มดูดกลืนความหอมหวานจากเรียวปากบางอยู่พักใหญ่ ก่อนที่เขาจะถอดถอนริมฝีปากหยักออก บุญนิสาคว้าต้นคอของชายหนุ่มไว้มั่น
“ใจเย็นสาวน้อย คืนนี้ยังอีกยาวไกล ถอดเสื้อผ้าของเธอออกซะ” พฤกษ์ลอบยิ้มก่อนจะหันมาจัดการกับตนเอง ในขณะที่หญิงสาวก็หันไปทำตามที่ชายหนุ่มสั่งอย่างว่าง่าย ราวกับว่าเธอเป็นคนละคนกับเมื่อสักครู่
เมื่อบุญนิสาไม่สามารถควบคุมความต้องการจากฤทธิ์ยาได้ ค่ำคืนนี้สาวน้อยที่แสนบริสุทธิ์อย่างเธอ กำลังจะถูกเปลี่ยนเป็นสาวร้อนแรงอย่างที่ชายหนุ่มกำลังต้องการ โดยที่เธอไม่สามารถควบคุมมันได้เลย