“ใบบัวไม่เจ็บแล้วค่ะ คุณย่ากอดใบบัวได้เลย” เด็กน้อยบอกผู้เป็นย่าด้วยรอยยิ้ม นั้นทำให้คุณพลอยไพลินอดไม่ได้ที่จะหอมแก้มหลานสาวของท่าน ท่านละอ้อมกอดออก แล้วก็หอมแก้มทั้งสองข้างของหลานสาว สลับไปมาด้วยรอยยิ้ม แก้มหอมๆ ของหลานสาว ทำใหคุณพลอยไพลินมีความสุขเป็นอย่างมาก
“หอมแบบนี้อีกได้มั้ยคะ” ผู้เป็นย่าเอ่ยถามหลานสาวด้วยรอยยิ้ม นั่นทำให้เด็กน้อยพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม
“ได้เลยค่ะคุณย่า เพราะคุณย่าแก้มหอม ใบบัวชอบที่สุดเลยค่ะ” เด็กหญิงใบบัวเอ่ยออกมาทันที คำตอบของหลานสาว ทำเอาผู้เป็นย่ายิ้มไม่หุบเลยทีเดียว คุณย่าแก้มหอมอย่างนั้นหรือ ทำไมหลานสาวของท่านถึงฉลาดแบบนี้นะ
“น่ารักที่สุดเลยค่ะหลานย่า” ว่าแล้วคุณพลอยไพลินก็หอมแก้มหลานสาวอีกหลายครั้ง จนผู้เป็นสามีที่ต่อคิวหอมแก้มหลานสาว อดไม่ได้ที่จะเอ่ยแซ็วภรรยาของท่าน เพราะท่านรอคิวมานานพอสมควร
“ถึงคิวปู่ยังครับคุณย่า ปู่ก็อยากกอดอยากหอมใบบัวเหมือนกันนะครับ”
