“คุณแมทธิว... อย่ามาสนใจกับผู้หญิงที่คุณไม่ได้รักอย่างมะลิเลยค่ะ... กลับไปเสียเถอะ”
แมทธิวยืนนิ่งอยู่นานราวกับต้องการข่มอารมณ์ และพ่อคนตัวโตก็ทำได้ดีอย่างน่าทึ่ง เพราะหากเป็นในยามปกติป่านนี้หล่อนถูกเขาแบกขึ้นบ่าไปแล้ว แต่นี่เขายังคงยืนนิ่ง มีแต่สายตาคมกริบเท่านั้นแหละที่ลุกเป็นไฟ
“ก็ได้... งั้นฉันจะรอจนกว่าเธอจะเลิกงาน”
แล้วพ่อคุณก็เดินเข้ามาหย่อนกายใหญ่โตแทรกกลางระหว่างหล่อนกับอันโตนิโอทันที หล่อนถูกแมทธิวเบียดบดในขณะที่อันโตนิโอเลือกที่จะขยับหนี
“คุณแมทธิว... อย่าทำน่าเกลียดแบบนี้สิคะ”
“เดี๋ยวนี้เธอกล้าว่าผัวว่าน่าเกลียดหรือแม่ดอกมะลิ ฉันอุตส่าห์ตามใจเธอแล้วนะ จะทำงานก็ทำไปสิ แต่ฉันจะอยู่เฝ้า มีอะไรไหม...”
อันโตนิโออมยิ้มขบขัน ในขณะที่มะลิมีแต่ความอับอาย “คุณอันโตนิโอคะ มะลิ... ขอโทษด้วยนะค่ะ”
“ไม่เห็นต้องขอโทษอะไรนี่ครับ ก็แค่ผัวหึงเมียมากเลยตามมาเฝ้า ไม่แปลกหรอก”
แมทธิวขยับปาก
