ร่างกายที่บอบช้ำของสาวน้อยตรงหน้าทำให้เดซี่ต้องถอนใจออกมาแรงๆ และก็อดพาลพ่อลูกชายตัวแสบอย่างแมทธิวไม่ได้ ดูสิ... ไม่รู้ตายอดตายอยากมาจากไหน ถึงได้ทำซะหนูมะลิของหล่อนช้ำไปซะทั้งตัวแบบนี้
“สบายดีหรือเปล่าหนูมะลิ...”
เอ่ยถามขึ้นเมื่อสาวน้อยทรุดกายลงนั่งบนโซฟาตัวตรงกันข้าม รอยยิ้มบางๆ ไม่สามารถปกปิดความขมขื่นที่อยู่ในดวงตากลมโตของเจ้าหล่อนได้เลยแม้แต่น้อย
“มะลิสบายดีค่ะ ขอบคุณที่คุณป้าห่วงใย...”
เดซี่ยิ้มให้อย่างมีเมตตา มองสาวน้อยตรงหน้าอย่างเอ็นดู หล่อนรักมะลิไม่ใช่แค่บุญคุณที่ตาของมะลิช่วยเหลือเอาไว้เท่านั้น แต่เป็นเพราะความน่ารัก รู้จักเจียมเนื้อเจียมตัวของมะลิด้วยที่ทำให้หล่อนทั้งรักทั้งเอ็นดูมะลิมากมายถึงเพียงนี้
“อย่าพูดเหมือนเราเป็นคนอื่นคนไกลกันสิหนูมะลิ และอันที่จริงเรียกป้าว่าแม่ได้แล้ว”
กลีบปากของสาวน้อยเผยอค้าง ดวงตาเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก “คือ... คือว่า...”
“ไม่ต้องอายหร
