บัวลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ด้วยแสงแรกแห่งวันที่สาดส่องลอดเข้ามาทางหน้าต่างปะทะกับใบหน้างามพอดิบพอดี แสงนั้นทำให้ดวงตาที่เพิ่งเปิดขึ้นต้องหรี่ลงปรับแสงอีกครั้ง ก่อนจะลืมขึ้นมาอีกด้วยอาการหนักอึ้งที่หัวและลามไปทั่วทั้งตัว สมองพยายามประมวลผลหาที่มาของอาการปวดเมื่อยทั้งหลายแหล่ จนพอจำได้ลางๆ ว่าเมื่อคืนเธอช่วยธามดื่มน้ำหลากสีสันพวกนั้นเพราะแข่งเจ็ทสกีแพ้ และอีกหนึ่งสาเหตุก็คงมาจากคนด้านหลังของเธอที่กอดกระชับไว้แน่นแทบจะขยับตัวไม่ได้ เขายังคงหลับสนิทด้วยลมหายใจที่เข้าออกอย่างสม่ำเสมอ
แม้จะยังไม่อยากขยับตัวรบกวนการนอนของอีกฝ่าย แต่อาการมวนที่ท้องทำให้เธอต้องรีบลุกออกไปยังห้องน้ำให้เร็วที่สุด ก่อนที่ทุกอย่างที่เธอดื่มกินไปเมื่อคืนจะออกมากองรวมกันบนที่นอนนุ่มนี้
ร่างบางเด้งตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว หลังจากแกะพันธนาการด้านหลังออกอย่างเบามือ แต่ด้วยอาการปวดหัวและปวดเมื่อยทั้งหลายแหล่ทำให้เธอไม่สามาร
