โซ่ลิขิตรัก

หญิงสาวในชุดแต่งงานกี่เพ้าสีขาวที่ตัดเย็บอย่างประณีตด้วยผ้าไหม ตั้งแต่บริเวณช่วงอกของชุดถูกแต่งด้วยผ้าลายลูกไม้ไล่ยาวไปจนถึงข้อมือ เธอนั่งอยู่ปลายเตียงขนาดคิงไซซ์ที่โรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดงสดเป็นรูปหัวใจสองดวงคล้องกันเอาไว้ ดวงหน้ารูปไข่ถูกตกแต่งเอาไว้อย่างงดงามจากช่างแต่งหน้าฝีมือชั้นเยี่ยม ใบหน้างดงามปราศจากแว่นสายตาล้อมกรอบหน้าดังเช่นทุกวัน เพราะวันนี้ถูกแทนที่ด้วยคอนแทคเลนส์สีเทา เส้นผมสีดำขลับที่มักจะปล่อยยาวไปถึงกลางหลังถูกเก็บอย่างเป็นระเบียบโดยการเกล้าผมมวยต่ำ เน้นความเรียบหรูโดยการติดเครื่องประดับที่ทำจากทองคำขาวลายใบไม้ไว้ที่มวยผม เท้าทั้งสองข้างของหญิงสาววางแนบไปกับพื้นห้อง หลังของเธอเหยียดตรงราวไม้บรรทัด มือเล็กประสานกันไว้บนหน้าตัก ดวงตากลมโตราวลูกกวางกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องที่มีแสงไฟสีเหลืองนวลเพื่อให้ความสว่างพอให้มองเห็นบริเวณโดยรอบ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้ย่างกรายเข้ามาในห้องนี้ นี่คือห้องหอของเธอ และคืนนี้คือวันแต่งงานของเธอ หลังจากพิธีการแต่งงานแบบจีนผสมไทยผ่านพ้นไป เธอและเจ้าบ่าวก็ถูกส่งตัวเข้าห้องหอซึ่งนั่นก็คือห้องนอนของชายหนุ่มภายในคฤหาสน์หลังใหญ่ เธอเป็นคนไทยขนานแท้ ส่วนเจ้าบ่าวของเธอนั้นเป็นคนไทยเชื้อสายจีน การแต่งงานของเขาและเธอเลยเป็นแบบผสมผสานตามความเห็นสมควรของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย การแต่งงานแบบจีนผสมไทยที่ว่านั่นก็คือช่วงเช้าจะเริ่มต้นด้วยพิธีแบบไทยนั่นก็คือพิธีสงฆ์ จากนั้นจึงเป็นพิธีการแห่ขันหมาก การรับขันหมาก ต่อมาก็เข้าสู่พิธีการสู่ขอและสวมแหวน โดยพิธีช่วงนี้มีพิธีแบบจีนผสมเข้ามาด้วยนั่นก็คือเจ้าบ่าวถือช่อดอกไม้ไปรับเจ้าสาวลงมาจากห้อง แล้วจึงสวมแหวนโดยมีญาติผู้ใหญ่เป็นพยานรัก ขั้นตอนถัดมาก็คือพิธีรับน้ำชา จากนั้นจะเป็นพิธีหลั่งน้ำพระพุทธมนต์หรือพิธีรดน้ำสังข์ พอถึงฤกษ์งามยามดีก็ทำพิธีส่งตัวคู่บ่าวสาวซึ่งนั่นก็คือตอนนี้ เจ้าบ่าวของเธอลุกพรวดพราดจากเตียงนอนทันที หลังจากผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายที่มาส่งตัวออกจากห้องไป ไม่มีคำพูดใดเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากหยักลึกแม้แต่คำเดียว ร่างสูงก้าวเท้าไปที่ตู้บิลด์อินหลังใหญ่ มือหนาเอื้อมไปหยิบผ้าเช็ดตัวสีขาวออกมา แล้วสาวเท้ายาวๆ เข้าห้องน้ำไปแบบตัวปลิว เจ้าสาวหมาดๆ อย่างเธอที่ขยับตัวมานั่งที่ปลายเตียงทำได้เพียงมองตามร่างสูงที่ก้าวหายเข้าไปในห้องน้ำจนลับสายตา เธอไม่แปลกใจเลยที่เขาดูไม่ค่อยสนใจเจ้าสาวอย่างเธอ วันนี้ทั้งวันเขาพูดกับเธอแทบนับคำได้ ราวกับเกรงว่าดอกพิกุลจะร่วงออกมาจากปากถ้าต้องพูดกับเธอไปมากกว่านั้น เขาไม่ปรายตามองเธอเลยด้วยซ้ำ ยกเว้นก็ต่อเมื่อจำเป็นจริงๆ เพียงเท่านั้น แต่มันก็คงไม่แปลกอะไร ในเมื่อเจ้าบ่าวของเธอคิดว่านี่เป็นเพียงการแต่งงานเพื่อสะเดาะเคราะห์ตามที่ซินแสว่าเอาไว้ แต่สำหรับเธอมันไม่ใช่แบบนั้น การแต่งงานสำหรับเธอถือว่าเป็นการเริ่มต้นชีวิตคู่ และเธอก็ไม่คิดจะจัดงานแต่งซ้ำเป็นครั้งที่สองแน่ ถึงแม้ตอนนี้เจ้าบ่าวอาจจะยังไม่พอใจในตัวเธอ แต่อนาคตไม่มีอะไรแน่นอน น้ำหยดลงหินทุกวันยังสามารถทำให้หินก้อนแข็งๆ ผุกร่อนได้ นับประสาอะไรกับกล้ามเนื้อในอกข้างซ้ายของคน เธอเชื่อว่าต้องสามารถทำให้เขาใจอ่อนและมองเห็นความรักที่เธอมอบให้เข้าสักวัน เวลาหนึ่งปีนับจากวันนี้เป็นต้นไป เธอจะทำทุกวิถีทางเพื่อพิชิตหัวใจของเขาให้จงได้ แกรก! หญิงสาวสะดุ้งตัวนิดๆ ตอนที่เสียงเลื่อนประตูดังขึ้น ดวงตากลมโตมองไปทางต้นเสียงทันที ภาพที่เห็นทำให้ม่านตาของเธอวูบไหวเมื่อคนเป็นเจ้าบ่าวก้าวออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวเพียงผืนเดียวที่พันรอบเอวสอบเอาไว้อย่างหมิ่นเหม่ มือหนาใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กขยี้บริเวณเส้นผมสีน้ำตาลเข้มตัดสั้นที่ปกคลุมศีรษะด้วยแรงพอสมควร ก่อนใบหน้าหล่อเหลาจะแหงนเงยมองมาที่เธอ “แล้วไม่อาบน้ำ จะนอนทั้งชุดนั้นเลยหรือไง” เสียงทุ้มต่ำคล้ายตำหนิทำให้หญิงสาวได้สติ เธอจึงรีบลนลานตอบคำถามของอีกฝ่าย “อาบค่ะ” เมื่อได้คำตอบ ร่างสูงจึงสาวเท้าไปที่ตู้บิลด์อินหลังเดิม สลัดผ้าเช็ดตัวทิ้งก่อนจะหยิบชุดนอนออกมาสวมใส่ โดยหญิงสาวต้องเบือนหน้าหนีไปอีกทาง เพราะดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะแต่งตัวโดยไม่สนใจว่าจะมีคนร่วมห้องอย่างเธออยู่ด้วยหรือไม่ จนกระทั่งเสียงฝีเท้าหนักๆ มาหยุดตรงหน้า หญิงสาวจึงค่อยๆ เบนสายตากลับมาที่เดิม คนตัวสูงยืนค้ำศีรษะของเธออยู่ ดวงตาคู่คมจ้องมองมาที่เธอ หญิงสาวจึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องแหงนเงยใบหน้าขึ้นเพื่อประสานสายตากับเขา “จำเอาไว้ด้วยว่างานแต่งงานในครั้งนี้เกิดขึ้นนั่นเป็นเพราะเพื่อความสบายใจของอาม่าและเพื่อสะเดาะเคราะห์เท่านั้น ถึงแม้เราจะจดทะเบียนสมรสกันแล้ว แต่นั่นก็เป็นไปตามเงื่อนไขหนึ่งปีตามที่ซินแสว่าเอาไว้ เมื่อถึงกำหนดพี่ก็หวังว่าโซ่จะไม่บ่ายเบี่ยง และพอเวลานั้นมาถึงพี่ก็ไม่ได้จะให้โซ่ออกไปตัวเปล่า ทุกๆ เดือนนับจากนี้พี่จะมีค่าเสียเวลาให้โซ่ด้วย และพอครบกำหนดโซ่ก็จะได้ค่าเสียเวลาก้อนใหญ่ ต่อจากนี้ถึงแม้ว่าเราจะต้องอยู่ร่วมห้องกัน แต่โซ่ไม่ต้องกังวลพี่จะไม่แตะต้องโซ่เด็ดขาด เราเคยใช้ชีวิตอย่างไรก็ขอให้มันเป็นอย่างนั้น และเราจะเป็นเพียงสามี-ภรรยาตามนิตินัยเพียงเท่านั้น” คำพูดแน่นย้ำหนักแน่นชัดถ้อยชัดคำที่ออกมาจากริมฝีปากหยักลึกกระแทกหัวใจคนฟังอย่างแรง หญิงสาวเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่น ก่อนจะพยักหน้าหงึกๆ เป็นการตอบรับ ยังไม่ทันจะผ่านพ้นคืนแต่งงาน คนตัวสูงก็พูดถึงบทสรุประหว่างชีวิตคู่ของเธอกับเขาเสียแล้ว แต่นี่เพิ่งจะเริ่มต้น เธอเดินมาไกลถึงขนาดนี้แล้ว ไม่มีทางจะยอมแพ้ง่ายๆ แน่ ต่อให้ฟ้าถล่มตรงหน้า เธอก็จะสู้ไม่ถอย แม้เธอจะไม่สามารถเลือกเกิดมาบนกองเงินกองทองแบบเขาได้ แต่เธอเชื่อว่าในเรื่องของความรัก เธอสามารถเลือกเส้นทางนั้นให้กับตัวเองได้ และบนเส้นทางความรักของเธอต้องมีผู้ชายที่ชื่อนฤบดินทร์รวมอยู่ในนั้นด้วย