นิฏฐาพร้อมนิตาเดินเข้ามาในคฤหาสน์มีทรัพย์อนันต์หน้าตาตื่น หญิงสาวพร้อมมารดาก้าวเข้ามาในห้องโถงใหญ่ ร่างสูงของนฤบดินทร์ยังนอนอยู่ตรงนั้น โดยมีแพทย์คนที่เคยมาดูอาการของเธอเมื่อครั้งก่อนให้การดูแลอยู่ไม่ห่าง
“พี่ดินทร์เป็นยังไงบ้างคะ”
นิฏฐาถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน นัยน์ตาคู่สวยเต็มไปด้วยความหวาดหวั่น ตั้งแต่เธอจำความได้ นฤบดินทร์ไม่เคยล้มป่วยเลยสักครั้ง
“ร่างกายคุณดินทร์อ่อนเพลียน่ะครับ อาจจะเกิดจากการพักผ่อนไม่เพียงพอหรืออาจจะเป็นเพราะความเครียด หมอจัดยาบำรุงไว้ให้แล้ว แต่ถ้ายังมีอาเจียนอยู่อาจจะต้องให้น้ำเกลือ”
“ค่ะ” นิฏฐาพยักหน้ารับ ก่อนจะนั่งลงที่พื้นพรมใกล้ร่างสูงที่นอนหลับตาพริ้ม สีหน้าอิดโรยอยู่บนโซฟา
“ถ้าอย่างนั้นหมอขอตัวก่อนนะครับ”
“นุ่ม ไปส่งคุณหมอด้วย”
“ได้ค่ะคุณดล”
นุ่มรับคำแล้วเดินไปส่งแพทย์ที่มาตรวจอาการของนฤบดินทร์ตามคำสั่งของนฤดล ตอนนี้สายตาของทุกคนจับจ้องอยู่ที่ร่างสูงข
