“โซ่ พี่ต้องกลับบ้านตอนนี้ พี่สมหวังบอกว่าที่โรงสีเกิดเรื่องพี่ต้องรีบกลับไปจัดการ”
นฤบดินทร์เอ่ยเสียงเครียด ชายหนุ่มหยิบเสื้อผ้าที่แขวนอยู่หน้าตู้ไม้หลังไม่ใหญ่นักขึ้นมาสวมใส่ ก่อนจะกลับมาที่เตียงนอนก้มลงจูบหน้าผากเกลี้ยงเกลาของร่างเล็กที่กำลังลุกนั่ง ร่างกายของเธอมีผ้าห่มผืนใหญ่คลุมเรือนกายเปลือยเปล่าเอาไว้
“เกิดอะไรขึ้นคะ” เสียงที่เอ่ยถามนั้นเต็มไปด้วยความกังวล
“ไม่รู้ว่าน้ำเข้าไปในโกดังเก็บข้าวเปลือกได้ยังไง พี่สมหวังบอกว่าข้าวเปลือกเสียหายหลายตัน ปัญหาก็คือวันมะรืนพี่ต้องส่งข้าวให้เอซี คอร์ป แบบนี้คงลำบาก ไม่รู้ว่าจะหาข้าวเปลือกมาทดแทนทันหรือเปล่า พี่ต้องรีบกลับไปจัดการ โซ่จะอยู่เที่ยวต่อก่อนก็ได้ พี่ขับรถกลับคนเดียวได้”
“ไม่เป็นไรค่ะ โซ่จะกลับพร้อมพี่ดินทร์ เผื่อจะช่วยอะไรพี่ดินทร์ได้บ้าง”
ว่าจบร่างเล็กก็ลุกพรวดพราดจากเตียงอย่างร้อนรน สาวเท้าไปที่ตู้ไม้สีน้ำตาลเข้มขึ้นมาสวมใส่ โ
