“โซ่…”
เสียงทุ้มต่ำเรียกเธออย่างเว้าวอน ก่อนจะออกแรงกดให้ดวงหน้าหวานเลื่อนเข้ามาใกล้พร้อมๆ กับที่ใบหน้าหล่อเหลาแหงนเงยขึ้นจนกระทั่งริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกัน
สัมผัสแผ่วเบาราวขนนกที่ปัดผ่านก่อนร่างสูงจะเป็นฝ่ายถอนริมฝีปากออกห่างเล็กน้อยราวกับต้องการจะหยั่งเชิง นิฏฐาทราบว่าเธอควรปฏิเสธเขา แต่ทว่าดวงตาที่กำลังเป็นประกายเพราะไฟปรารถนาคู่นั้นสะกดร่างกายของเธอได้อย่างชะงัด จากที่ควรจะร้องปฏิเสธออกไป กลับกลายเป็นว่าหญิงสาวเรียกชื่อเขาอย่างเว้าวอน
“พี่ดินทร์…อื้อ…”
พอสิ้นเสียงหวานที่เรียกชื่อตน นฤบดินทร์ก็ไม่อาจห้ามความปรารถนาอันล้ำลึกที่กำลังลุกโชนได้อีกต่อไป ริมฝีปากร้อนผ่าวประทับลงบนกลีบปากนุ่มในทันที หญิงสาวครางท้วงในคราวแรก ก่อนจะโอนอ่อนผ่อนตามเมื่ออีกฝ่ายสัมผัสเธออย่างนุ่มนวล ความหวานล้ำที่ได้รับและความร่วมมือจากอีกฝ่ายทำให้นฤบดินทร์เกิดความฮึกเหิมรุกรานริมฝีปากอ่อนหวานอย่างหนักหน่วงมา
