ตอนที่ : 30 ต่างถิ่น

1193 คำ

เวลาต่อมา... หลังจากลงเรือตลอดทางที่นั่งรถมาบุหงาเธอดูตื่นตาตื่นใจกับสิ่งรอบข้างที่ได้มองเห็น ผู้คนมากมายที่เดินสวนทางกันไปมาบวกกับรถราสิ่งปลูกสร้างที่เธอไม่เคยเห็นมาก่อน มันเหมือนจะเป็นเมืองสวรรค์แต่ก็ดูวุ่นวายไม่น้อยเลย ตึกสูงเฉียดฟ้าพอตกกลางคืนก็ถูกประดับด้วยแสงไฟระยิบระยับน่ามอง มันทำให้บุหงาละสายตาไม่ได้จริงๆ "ตื่นเต้นอะไรขนาดนั้น" "ไม่รู้สิ มีแต่สวยๆ ทั้งนั้นเลย" "นั่งดีๆ เดี๋ยวก็จะถึงบ้านแล้ว เอาแต่ขยับหันซ้ายหันขวาเดี๋ยวก็เมารถเวียนหัวเอาอีกหรอก" เพราะตอนที่เธอเมาเรือเธอก็ทำแบบนี้แหละหันซ้ายหันขวามองรอบตัวเองด้วยความตื่นเต้น เขาไม่ได้ห้ามเธอหรอกที่เธอจะตื่นเต้นดีใจอะไร ถ้าเธอไม่ทำแบบนี้แล้วเวียนหัวจนเป็นลม "นี่หรือในเมือง บ้านก็หลังใหญ่โตโอ่อ่า หลังนึงนี่อยู่ได้กันทั้งหมู่บ้านเลยนะเนี่ย" "ฮ่ะฮ่ะ เข้าใจพูดนะเราเนี่ย" "....." "แล้วนี่เขาไม่นอนกันเหรอค่ำแล้วนี่" ถ้าเป็นใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม