ก่อนเปิดเรียนหนึ่งต้องไปจัดการงานศพของพ่อซึ่งเสียชีวิตจากโรคประจำตัว ก่อนที่จะกลับมาเรียน แต่ก็อยู่คนละคณะกับมิเกล
"สีหน้าไม่ค่อยดีเลย มีอะไรไม่สบายใจบอกมาได้นะ" หนึ่งถามย้ำพลางจับมือเพื่อน
"ช่วงนี้เราเจอปัญหานิดหน่อยพ่อต้องอยู่โรงพยาบาลอาการยังทรงตัวไม่มีท่าทีว่าจะฟื้น"
"ไม่เป็นไรนะ อยู่กับหมอแล้ว เราว่ายังไงพ่อของมิเกลต้องฟื้นขึ้นมาแน่นอน"
"อืมมมม ขอบใจ"
ในโลกที่กว้างใหญ่ไพศาล เรามักจะมีเพื่อนคนหนึ่งที่สามารถพูดคุยหรือระบายความรู้สึกที่อัดอั้น
แต่มิเกลไม่ได้เล่าเรื่องราวทั้งหมด เนื่องจากสัญญาด้วยคำพูดว่าเธอเป็นเด็กของมาเฟีย แต่ห้ามให้ใครรับรู้
ช่วงเย็น
"จะไปเลยไหม" มิเกลเดินมายังลานจอดรถ "พอดีวันนี้เราทำงานช้าไปหน่อย"
"ไม่เป็นไรยังไงก็จะรอ"
"แล้วนี่เบิร์ดจะแวะซื้อข้าวต้มปะ"
"ถ้ามิเกลหิวเราแวะก็ได้"
"ไม่หิวหรอกงั้นเราไปเลยดีกว่าจะได้ไม่เสียเวลา"
รอยยิ้มหวานพิมพ์ใจส่งให้หนุ่มห
