บทที่9. ซ้อมจนอ่วม[ไร้ค่า!]

849 คำ

โรงแรม เมื่อรู้สึกตัวอีกทีก็ถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนแปลกหน้า พวกเขาใส่ชุดสูทเหมือนเป็นบอดี้การ์ดและผู้หญิงที่จับตัวมาก็อันตรธานหายไปอย่างไร้ร่องรอย "พวกคุณต้องการอะไรจากฉัน" มิเกลได้สติรีบถาม "จับตัวฉันมาทำไมคะ" "เพื่อสั่งสอนว่าไม่ควรล้ำเส้น" "คุณพูดเรื่องอะไรฉันไม่เข้าใจ" "เธอเป็นผู้หญิงของพวกมาเฟีย ฉะนั้น..อยากจะรู้เหมือนกันว่าพวกมันจะกล้าแลกมากน้อยแค่ไหน" ผู้ชายที่พวกมันกล่าวถึงคงไม่พ้นเซทกับเรย์ เขาเดินทางมาทำธุรกิจแต่ดันมาเธอมาด้วยข่าวลือสะพัด เนื่องจากปกติสองคนนี้จะไม่มีผู้หญิงขนาบข้างกาย "ฉันไม่ได้สำคัญอะไรกับพวกเขาหรอก เป็นแค่เพียงลูกหนี้เท่านั้น ปล่อยฉันไปเถอะ" "รอให้ถึงเวลาเสียก่อนอย่ารีบร้อนสิคุณผู้หญิง" "พวกเขาไม่มีทาง..ไม่มีทางเลือกฉัน" "ฉันมีวิธีสะกิดความรู้สึกของมันก็แล้วกัน" หลังจากนั้นคนที่ดูท่าทางเป็นหัวหน้าหยิบโทรศัพท์ลุกขึ้นไปยืนพูดคุยข้างนอกทะเบียง โรงแรมแห่งน

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม