บทที่8.นักฆ่า [เปิดบริสุทธิ์ทั้งหน้าทั้งหลังNC+ดุ]
1559 คำ
ห้องสุดหรูกลายเป็นสนามสงครามอารมณ์ เซทหยิบกระเป๋าหนังสีน้ำตาลออกมา เมื่อเปิดออกดวงตากลมของมิเกลเบิกโพลง อุปกรณ์เซ็กซ์ทอยเรียงราย
"น..นั่นอะไรคะ" เสียงเครือสั่นตัวเล็กเอ่ยถาม "คุณคงจะไม่ใช้มันกับฉันหรอกใช่ไหม"
"เธอฉลาดพอจะเดาได้อยู่แล้วไม่ใช่หรือไง"
"คุณคะ ตะ แต่ว่า.."
"สัญญาว่าจะไม่ทำให้เจ็บถ้าหากเธอไม่ดื้อ"
"ครั้งแรกของฉันไม่คิดจะเบามือให้หน่อยหรือ"
เซทไม่ตอบกลับเขายิ้มกระตุก เรย์ที่ยืนเคียงข้างมิเกลก็เริ่มมองเห็นความสนุกเบื้องหลัง เขาอุ้มตัวเล็กมานั่งบนโต๊ะกลมแล้วซัดตัวเองลงนั่งโซฟา
สาวน้อยผิวขาวเปลือยเปล่าแสดงความไร้เดียงสา เซทเดินเข้ามาพร้อมผ้าสีแดง จากนั้นผูกปิดดวงตา
ภายในความมืดมิดแฝงเร้นไปด้วยความตื่นเต้น มือเรียวเย็นเฉียบกำหมัดครูดกับกระจกที่ตัวเองนั่ง
หัวใจดวงน้อยเต้นสั่นจนหน้าอกกระเพื่อม
อ๊ะ~~
เสียงครางเล็ดลอดออกมา คล้ายก้อนน้ำแข็งกำลังถูวนจุกเม็ดนม เอวบางส่ายไปมาเนื่องจากความสยิวซ่าน ครั้งนี้โดนทั้งสองข้างเพิ่มความเสียวยิ่งขึ้นไปอีก
"มะ มัน อ๊าาาง์"
มิเกลร้องท้วงเมื่อกำลังโดนเล่นงานจากปลายลิ้น สองคนอยู่คนละตำแหน่งหยอกล้อกับเม็ดนมแข็งเป็นไต ริมฝีปากหนาค่อยๆ ตะปบดูดดึงแถมยังกวักตวัดขึ้นลงถี่รวน
"อ้าขาออก" เรย์สั่งเสียงสั่น "ขอเลียหน่อย น้ำของเธอมันเยิ้มออกมาอีกแล้ว"
"ก็พวกคุณแกล้งฉัน อึกกก มันไม่ยุติธรรมเลย"
"ถามหาความยุติธรรมจากมาเฟีย หึ"
"อย่างน้อยเราก็รู้จักกันมาตั้งแต่เด็กฉันมั่นใจว่าพวกคุณต้องรู้จักฉันมาก่อน"
ไร้คำตอบ บรรยากาศภายในห้องคลุกรุ่นไปด้วยแรงเสน่หา อาการมึนเมาจากแอลกอฮอล์แทรกซ้อนจึงทำให้รู้สึกสะท้าน
สองขาเรียวสวยยกตั้งฉาก เรย์นั่งคุกเข่าจ่อใบหน้าหล่อเหลามุดหว่างขา ลิ้นยาวเลียลากซึมซับน้ำเมือกเสียวที่ทยอยไหลแทรกกลีบชมพูงาม
ก่อนที่ต้นคอจะเย็นวาบจากแรงพ่นลมหายใจของ เซทที่เปลี่ยนไปยืนปะกบด้านหลังแทน
ผมยาวสลวยถูกจับม้วนขึ้น แรงดูดโลมเลียกระตุ้นต่อมอารมณ์ ช่วงล่างก็โดนแทะโลม ไหล่เนียนก็โดนละเลงซุกไซ้
"ของเธอมันเล็กมาก ขยายกันสักหน่อยดีกว่า" เซทพูดพลางเดินไปยังกระเป๋าที่เตรียมมา
"จะทำอะไรคะ!"
"อย่าตื่นเต้นเกินไปเดี๋ยวช็อกนะ หึหึ"
"ก็ฉันมองไม่เห็นนี่นาคุณเอาผ้าออกได้ไหม"
"มันจะได้ตื่นเต้นไง ตอนเธอมองไม่เห็นว่าจะเกิดอะไร มันเร้าใจจะตายไป"
แท่งแก้วสีใสขนาดเท่าของจริงกำลังถูกสารหล่อลื่นเคลือบเป็นมันวาว เซทเดินมานั่งแทนที่เรย์พร้อมยัดอุปกรณ์ในมือเข้าแทรกกลีบชมพูหุบสนิท
"งือออ~อะ เจ็บ" มิเกลร้องท้วงใจเต้นแรง "มะ มันแข็งจังเลย อือออ~"
"เวลาโดนของจริงจะได้ไม่ฉีกไง ซี้ดดด บ้วนน้ำร่านของเธอออกมาอีกสิ เด็กดื้อ"
"อ๊าย์! อะ อะ"
"ครางเก่งจริงนะ"
เรย์ที่นั่งมองถือแก้วไวน์แกว่งไปมา เขากระดกจนหมดแต่กลับไม่กลืน เดินตรงดิ่งกระชากปลายคางมิเกลจนใบหน้าแหงนขึ้น จากนั้นจูบประกบเพื่อให้ลิ้มรสชาติแอลกอฮอล์ที่เขาโปรดปราน
น้ำลายผสมผสานดังแทรกกับแรงจูบดุดัน
ผละ
พรึ่บ
ผ้าที่ผูกปิดดวงตาปลิวออกจากแรงดึง เซทยังคงขยับแท่งอุปกรณ์เข้าออกจนเชิงกรานมิเกลปวดเกร็ง เรย์เล้าโลมต่อด้วยการพรมจูบแล้วแวะดูดจุกนมที่ชูแข็ง
อ๊าาย์!!
เซทดึงแท่งอุปกรณ์ออกมาเพื่อชูผลลัพธ์ให้ตัวเล็กมอง แท่งสีใสเคลือบด้วยเมือกลื่นราวฝนพร่ำ เสียงทุ้มออกคำสั่ง "อ้าปากสิ ชิมรสชาติของตัวเองหน่อย"
คิ้วบางย่นแต่ยังคงทำตามคำสั่ง ริมฝีปากชมพูระเรื่ออ้าควบแท่งที่เพิ่งถอดจากรูร่องตัวเอง ดวงตาปิดพับเพราะความอายที่เกินขีดจำกัด
อึบ
เซทยกอุ้มตัวเล็กขึ้นโดยสองขาเรียวขนาบข้างเอวหนา มือน้อยก็เกาะคล้องคอกันจะร่วงหล่น ลำยาวแข็งตั้งจนปวดหนึบ
"มึงเอาก่อนเลยเหรอ" ทันใดเรย์ก็ประท้วง "เล่นเปิดบริสุทธิ์ก่อน ขี้โกงนี่หว่า"
"ก็มันไม่มีบทสรุปตัดสินมึงจะให้กูทำยังไงวะ"
"กูบอกแล้วว่าให้เป่ายิ้งฉุบ"
"ถุ้ยยย! เก็บไว้เล่นกับตระกูลมึงเถอะปัญญาอ่อน"
"อ้าวอยู่ดีๆ อยากตายเหรอ"
ความอึดอัดเริ่มแทรกแซง มิเกลทับทาบใบหน้าไว้ที่ไหล่แกร่งของเซต ได้ยินเสียงทั้งคู่โต้เถียงจึงรีบส่งเสียง "รีบหน่อยได้ไหมคะ! ฉันโป๊อยู่นะ"
สองหนุ่มยังคงหาคำตอบไม่ได้ สุดท้ายเรย์ตัดสินใจบางอย่าง เขาเดินไปประกบด้านหลัง ชักท่อนลำยาวพร้อมหยิบเจลหล่อลื่นทาเคลือบ
"งั้นกูเปิดหลัง"
คำพูดนี้ทำให้มิเกลสะดุ้งโหยง คำว่าเปิดหลัง..คงไม่ได้หมายถึงกระทำชำเราช่องคับแคบที่สุดหรอกนะ..
"โอ๊ยยย! อะ!" เป็นไปตามคาด ท่อนลำเคลือบเจลกำลังถูไถทิ่มแทงช่องทางรักด้านหลัง "เจ็บบบบ"
"ปวดเหมือนกันโคตรฟิตเลย อ๊าห์"
"ไม่เอาแล้ว อึกกก เจ็บ ฮื้อออ"
"ทนหน่อยสิเดี๋ยวก็ชิน อย่าดิ้นเดี๋ยวจุก"
น้ำตาตัวเล็กเริ่มรินไหล ความเย็นกระทบบ่าไหล่ของเซททันที เขาจึงรีบจับท่อนลำที่มีน้ำเสียงปริ่มปลายหัวบานยัดแทรกรูร่องด้านหน้า
"หยะ~อ๊ะะะ" น้ำเสียงไม่เป็นภาษาของมิเกลดังขึ้นอีกครั้ง กลิ่นคาวเลือดคลุ้งตลบอบอวลในอากาศ
"โคตรปวดเลย อย่าตอดเดี๋ยวเสร็จไว"
"ขยับเถอะ ฮึกกก มะ ไม่ไหวแล้ว"
"ใจร้อนจริงนะ หึ"
ปัก!ปัก!ปัก
แรงกระแทกสลับกันเข้าออกคนละฝั่ง ความเจ็บปะทุขึ้นอีกครั้ง ขนาดท่อนลำมหึมากำลังกระแทกกระทั้น ล่วงล้ำความบริสุทธิ์ทั้งสองทาง
นมสองเต้าเสียดสีแผงอกแกร่ง ขณะที่โดนอุ้มกระแทกทั่งหน้าหลัง
เพียะ!
ฝ่ามือ เรย์ ฟาดลงบนก้นเนียนจนเป็นรอยแดงก่ำ ก่อนจังหวะเร่าร้อนจะรุนแรงขึ้นตามลำดับ
อ๊าส์~อือออ~งืออออ
เสียงครวญครางดังระงมทั่วห้องพัก ช่องทางรักด้านหน้ามีเลือดแทรกออกมา ไม่ต่างจากด้านหลังที่หยดย้อยเป็นเส้นสาย
เคว้ยง!
ตัวเล็กถูกวางลงบนโต๊ะกลมสีใส เสียงปัดข้าวของหล่นร่วงพื้นที่กระจัดกระจาย สองขาเรียวพาดบ่าไหล่ของเรย์ ครั้งนี้เขาจับลำท่อนตัวเองกระแทกรูหน้าส่วนเซทเดินอ้อมมายืนด้านข้าง สาวลำที่เขรอะเลือดอย่างช้าๆ ครั้งแรกที่ความเจ็บแล่นพร้อมความเสียวแทบคลั่ง
อึกกก~อะ!!
น้ำกามอุ่นของเซทพุ่งเต็มเนินนมสองเต้า เรย์เองก็ทนความเสียวไม่ไหว ดึงลำยาวกระตุกน้ำคาวพ่นใส่หน้าท้องแบนราบ อย่างห้ามไม่ได้
เนื้อตัวของมิเกลเปื้อนเปรอะด้วยกลิ่นคาวคลุ้งผสมผสานกัน ก่อนที่ทั้งสามคนจะสลบเหมือดด้วยกัน
เช้าวันต่อมา
"ทำไมพวกคุณถึงไม่ไปด้วยกันคะ" มิเกลเอ่ยถามขณะที่เซทเรียกบอดีการ์ดส่วนตัวอย่างโทนี่เข้ามา
"พวกฉันมีงานประมูลต้องไปจัดการ"
"พวกคุณจะให้ฉันทำอะไรระหว่างรอ.."
"ก็ทำตัวเหมือนผู้หญิงปกติทั่วไปเดินช็อปปิ้งอยากได้อะไรก็บอกลูกน้องของฉัน"
"ฉันไม่อยากได้อะไรหรอกค่ะแค่พ่อปลอดภัยดีแค่นี้ก็ดีใจมากแล้ว"
เซทจ้องมองผู้หญิงที่พูดด้วยเสียงเรียบเย็นชาไม่มีความโกหกผสมผสานแต่อย่างใด
เรย์ ยื่นบัตรกดเงินสดให้
"เธออยากจะซื้ออะไรไปฝากพ่อก็รูดบัตรได้เลย หรือถ้าไม่พอก็แจ้งลูกน้องของไอ้เซท"
"ถ้าอย่างนั้นฉันซื้อชุดใหม่ไว้ให้พ่อตอนที่ออกจากโรงพยาบาลดีกว่า"
"อยากทำอะไรก็ตามใจ อย่าไปไหนลำพังมันอันตราย"
"มีใครอันตรายไปกว่าพวกคุณสองคนอีกเหรอคะ"
ชายหนุ่มทั้งคู่ชะงักสายตาเจ้าเล่ห์จ้องมองผู้หญิงตัวเล็กที่กล้าต่อล้อต่อเถียง
มิเกลรีบคว้ากระเป๋าเดินจากห้องไปยัง ห้างสรรพสินค้า แหล่งช้อปปิ้งพร้อมกับโทนี่บอดี้การ์ดคนสนิทของเซท
"รอตรงนี้แหละฉันจะไปเข้าห้องน้ำ" หลังจากเดินได้สักพักตัวเล็กก็ยื่นของที่ซื้อให้กับโทนี่
"อย่านานนะครับ เราต้องกลับโรงแรมก่อนค่ำ"
"ฉันเดินช็อปปิ้งแค่ไม่กี่ชั่วโมงเองตอนนี้ยังไม่บ่ายสามด้วยซ้ำ"
"ครับผมแค่ย้ำเตือน"
โทนี่เป็นบอดี้การ์ดฝีมือดี เขามักจะเที่ยงตรงโดยเฉพาะเวลาที่ถูกกำหนดมา ภายนอกก็ดูเหมือนคนปกติธรรมดาแต่ภายในของเขาแข็งแกร่งไม่สะทกสะท้านต่อความรู้สึกใด
ฟุบ!
ร่างเล็กแน่นิ่ง หลังจากเข้าห้องน้ำทำธุระเสร็จออกมาปรากฏว่าเจอผู้หญิงใส่แจ็คเก็ตสีดำยืนล้างมืออยู่อ่างล้างหน้า
มิเกลส่งยิ้มให้อย่างเป็นมิตร แต่ไม่รู้ตัวว่า ผู้หญิงธรรมดาคือนักฆ่าที่มีคนส่งมาเพื่อกำจัดเธอ
- ผู้เขียน
