ข้อแขนเล็กโดนกระชากจนเซปะทะ ทั้งสองคนนั่งโซฟาข้างกันโดยที่เซทจับไหล่น้อยดึงเข้าใกล้
"ถ้าฉันอยากได้น้องสาวคนเมื่อกี้ด้วย เธอจะมีปัญญาปกป้องมันเหรอ? เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะ" เสียงเย็นชาแต่กลับมีพลัง ดวงตาดุดันจดจ้อง
"น้ำขิงเป็นเด็กดีอย่ายุ่งกับเธอเลยนะคะ"
"ฉันจำได้ว่าเด็กผู้หญิงคนนั้นเป็นพนักงานที่ผับ?"
"ใช่ค่ะ น้ำขิงเป็นพนักงานเสิร์ฟของคุณ"
"หึงเหรอถ้าฉันจะสนใจ..."
คำถามกระทบใจจนขนลุกตั้งเกลียวกราว มิเกลหลบหลีกสายตาแต่เขาจับปลายคางให้มองตรง
แม้จะมีใบหน้าหล่อเหลาแต่ความร้ายกาจแผ่ซ่านไปทั่ว
"วันนี้ไอ้เรย์ไม่อยู่ เรามาทำกันก่อนดีกว่า" เซทลุกยืนถอดชุดสูทพาดที่พิงโซฟา "ฉันอยากสนุกกับเธอ"
"แต่วันนี้หนูไม่ว่าง มีรายงานหลายเล่มต้องทำ"
"ฉันจะใช้เวลาที่มีให้คุ้มค่า"
"ไม่ได้หรอกค่ะ คือว่า.."
"รายงานพวกนี้ของเธอเหรอ หรือไปรับงานใครมาทำ? เดือดร้อนเรื่องเงินทำไมไม่บอกฉัน"
เสียงเข้มเริ่มกดด
