Ep 11. 24 ชั่วโมง

720 คำ
11. 24 ชั่วโมง ฉันตื่นลืมตาเพราะแสงแดดส่องลอดผ้าม่านมาตรงหน้าพอดี อืมมมมร้าวไปหมดแต่บนนิ้วนางข้างซ้ายนี่ก็เล่นแสงสุด ๆ ไปเลย ฉันนี่โชคดีมากที่รักถูกคน หมับ…ยังไม่ทันเต็มอิ่มกับวิบวับ ๆ บนนิ้ว เขาก็เอาตัวเองมาคร่อมฉัน "ตอนนี้ 8 โมงเช้าเราไม่มีเรียนทั้งคู่ พี่ขอของขวัญบ้างสิแลกกับแหวนหมั้น 5 กะรัตเม็ดนี้" "หูยยยยยย วิ้งค์จะเอาอะไรให้ละทีนี้ของแพงมากตัววิ้งค์เองไม่มีเงินมากขนาดนั้น" "วิ้งค์ทำได้...เชื่อพี่สิ" "พี่ก็บอกก่อนดิ่…เฮ้ย อย่าลูบตรงนั้นคุยกันก่อน" พูดยังไม่เคลียร์เอามือลูบช่วงล่างฉันเล่นอีก หื่นตัวพ่อจริงๆ "พยักหน้าก่อน" เฮ้อออออออออ นึกอีกทีถึงไม่อยากจะยอมก็หนีไม่พ้น "อืม ๆ ได้ ๆ" พยักหน้างึก ๆ รับปากไป "24 ชั่วโมงห้ามใส่เสื้อผ้า" "พี่จะบ้าหรอ ไม่ต้องลุกไปทำอย่างอื่นเลยรึไง" ฉันพยายามหาคำมาต่อรอง อย่างสุดความสามารถที่ฉันจะทำได้ "ลุกได้จะไปทำอาหาร ซักผ้า ถูบ้าน นอนดูทีวี ทำได้หมดห้ามใส่เสื้อผ้าแค่นั้นยากตรงไหนเดินตัวเบา ๆ สบายออกหืมมมม" ฮึ ๆ ก็เบื่ออุปกรณ์ ผมอยากทำอะไรที่มันตื่นเต้นทั้งวันบ้าง อยากกินแล้วกินอีก ยายบื้อตัวโคตรนิ่มเลยไม่ว่าจะช่วงบน ช่วงล่าง กินเท่าไหร่ก็ไม่พอจะว่าไปเคยได้ยินไอ้ตินว่าอย่าเอาผู้หญิงบนโต๊ะกินข้าว เดี๋ยวได้ลูกแฝด 3 ตอนนั้นผมนั่งขำ ไอ้ห่านี่คิดได้มาตอนนี้อยากทำอยู่เหมือนกัน "ถ้าทำแล้วสัญญาก่อน ห้ามจับตัววิ้งค์นะห้ามทำอะไรเลย 24 ชม." ต่อรองก่อนเพื่อได้จะบ้าตายกับไอ้พี่สกายสุดจัดจริง ๆ เรื่องแบบนี้ พูดไปหัวเราะไปนอนตะแคงข้าง เอามือยันหัวตัวเองมองฉัน "จะพยายาม…แต่ไม่รับปาก งั้นเริ่มไปทำข้าวเช้าให้พี่ก่อนเลยเบาแอร์ให้เดี๋ยวหนาว" "ห้ามจับไงพี่สกาย อืมมม ไม่เอาทำอาหารอยู่" ฉันหันมองตาขวาง เขามาช้อนตัวจากด้านหลังเอาปากเบาลมใส่หูฉัน ต้นคอบ้าง แถมยังมายืนจ้องอีก "พี่ว่านมวิ้งค์มันดูน่ากินพร้อมแซนด์วิชที่เรากำลังทำนะ" ไม่พูดเปล่าเอาใบผักกาดแก้วที่ไว้ใส่แซนด์วิช มาปัดขึ้นปัดลงที่ยอดนมฉันอีก ทั้งเย็นทั้งเปียกอยากจะบ้า "พี่หยุด...ไม่ควรเอาของกินมาเล่น" "ไม่ได้เล่นจะกินจริง ๆ" นั่นไงเอาผักยัดใส่ปากกลืนแถมเอาลิ้นเลียปากตัวเองอีก สักพักเอาปลายตะเกียบจิ้มมายองเนส มาปลายปากฉันอีกวุ่นวายมากกกกกก "เลียให้หน่อย" เสียงพูดที่เต็มไปด้วยความหื่น "เลียอะไรพี่พูดให้ดี ๆ" "เลียตะเกียบไง หรือ เรียกดูด เอาไงก็ได้จะดูดจะเลียพี่ได้หมด" หน้าฉันนี่ร้อนผ่าวไปหมด นี่เหรอคนนิ่ง ขรึม ทำไมตอนนี้เป็นแบบนี้ล่ะพูดเยอะ พูดแต่เรื่องลามกเนี้ยผ่านไปยังไม่ถึงชั่วโมงเลย ยังขนาดนี้สงสัยต้องแกล้งหลับหนีเอาตัวรอดก่อน "เอ่อพี่ลืมบอกครับ ห้ามนอนเตียงถ้าลงเตียงเท่ากับต้องเอากันอย่างเดียววันนี้รึหรือวิ้งค์อยากเอาพี่โซฟาก็ได้นะ" ฉันเอาแซนด์วิชกับของกินอื่น ๆ มาให้ตรงโต๊ะห้องรับแขก โซฟายังมีผ้าห่มช่วยชีวิตฉันไว้เขาแอบมองตอนฉันเอาตัวเอาห่มด้วยผ้า เอาหมอนมาปิดซ้ำด้วย ไอ้นอนไม่ใส่บราอ่ะเฉย ๆ สบายตัวดีแต่ไอ้แก้ผ้าเดินไปเดินมานี่ไม่ไหวววววจริง ๆ ผมรู้ว่ายายบื้ออายมาก แต่น่ารักมากเซ็กซี่ฉิบผาย ผมนั่งมองรอยทั่วตัวที่ผมทำไว้เพราะตัวเธอขาวมากทำให้รอยยิ่งชัดเด่นเลย เคยอยากทำทิ้งให้คนอื่นเห็นเหมือนกัน แต่ก็ขี้เกียจง้อเวลาโกรธก็ง้อก็ง้อยากเหมือนกัน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม