13 .บอก
กว่าจะตัดสินใจบอกทุกคนก็ปาไปฉันจบปี 4 แถมเพื่อน ๆ ก็เริ่มสงสัย โดยเฉพาะซัมเมอร์มาเรียบ ๆ เคียง ๆ ถามว่าแอบคบใครไม่บอกรึเปล่า ฉันก็ร้อนตัวด้วยเลยตัดสินใจบอกมันไปเมื่อวานเพราะตัดสินใจไปเป็นเพื่อนมันเอาเอกสารที่มหาลัย แล้วดันไปเจอภาพผู้หญิงกับติน ไอ้กุ้งแห้งเลยของขึ้นวิ่งหนี ตินวิ่งตามแต่พี่สกายนี่สิดันวิ่งมาด้วย ฉันก็รู้ว่าผู้หญิงตามมากันเอง แต่พอเห็นมันก็อดอารมณ์เสียไม่ได้ ก็ไม่ได้พูดอะไรเลยจนถึงคอนโดเหมือนทุกครั้ง
"อย่างอนพี่เลย พี่ไม่ได้รู้จักอะไรเด็กนั่น"
"ไม่ได้งอนกแค่เห็นแล้วมันไม่โอเคขอพักหายใจแป๊บ" เขาเข้ามากอดฉันแน่น ดึงไปนั่งตักทั้งกอดทั้งหอม ไปทั่วตัวที่จะทำได้ มือหนาเอื้อมมาจับหน้าฉันก่อนจูบลงเบา ๆ
"เมื่อไหร่จะเปิดเผยล่ะ คนอื่นจะได้ไม่มายุ่งกับพี่ไง"
ฉันมองหน้าเขามันก็จริงอย่างที่เขาว่าไม่ประกาศตัวก็มีแต่คนมาอ่อยไหนจะอยู่ปี 4 ส่วนฉันออกมาแล้วด้วยเกิดไปเจอขาว สวย หมวย อึ้ม จิตใจหวั่นไหวขึ้นมาฉันคงจะแย่แน่
"เอามือถือพี่มาสิ" ฉันแบมือขอมือถือเขาทั้ง ๆ ที่ยังนั่งตักอยู่เขายื่นมือถือมาพร้อมสแกนหน้าปลดล็อกให้
IG Sky
แท็ก IG Wings
กดโพสต์ปุ๊บเสียงเตือนทั้ง 2 เครื่องก็แข่งกันส่งเสียงเตือนอย่างไม่ยอมแพ้กัน ฉันโพสต์รูปแหวนแต่งงานวงใหญ่ที่ได้มาจากคุณย่าของพี่สกายในไอจีเขากับฉันพร้อมกันแน่นอนความวุ่นวายของกลุ่มเราระเบิดทันที ฉันหันมือถือไปให้เขาดูว่าฉันทำอะไรลงไป เขาไม่โกรธแถมหัวเราะใส่ อุ้มฉันไปที่เตียงโยนซะตัวฉันเด้งไปมา ก่อนขึ้นคร่อมจัดการถอนเสื้อผ้าตัวเองจนหมด
"รู้อย่างงี้หาผู้หญิงมาอ่อยตั้งนานแล้ว เธอหึงแล้วหวงพี่ดีนึกว่าไม่เคยหึงพี่ซะอีก"
"พี่จะบ้าหรอถ้าทำแบบนั้นนหนูจะไม่อยู่กับพี่หรอกคนเจ้าชู้อ่ะ"
"พี่เจ้าชู้ตรงไหนแค่พูดเล่น"
"ก็เปล่าแค่บอกว่าไม่เอาด้วย ไม่ลดตัวไปแย่งผู้ชายกับใคร"
"ไม่ต้องแย่งเพราะพี่เป็นของเธอคนเดียว"
เขาพูดจบก็จู่โจมลงมาอย่างที่ชอบทำ ฉันก็ตามน้ำจะดื้อไปก็ไม่เกิดประโยชน์ เขาไม่ยอมปล่อยให้ฉันงอนข้ามคืนแน่ ยิ่งงอนก็ยิ่งง้อ หมายถึงฉันละที่จะไม่ได้นอนแน่ ๆ ถ้าเขาง้อนาน
Line
"มึงแต่งงาน"
"มึงคบกับสกายตอนไหนว่ะอิวิ้งค์"
"มึงรับสายเดี๋ยวนี้นะ"
"อิวิ้งค์อย่าหาย"
"ไปรักกันตอนไหน"
"โทรกลับเลย"
ข้อความวุ่นวายมากจนฉันไม่รู้จะตอบอันไหนก่อน เลยพิมพ์ตอบไปว่าเย็นนี้เจอกันที่คอนโดฉัน เดี๋ยวเลี้ยงพิซซ่าแล้วจะเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด ทุกคนตกลงเลยจบไปหนึ่งกรุ๊ป ไอจีเขาไม่ต้องพูดใครจะไปตอบล่ะ ส่วนเขาอ่ะปล่อยไหลไม่ตอบใครทั้งนั้นมึนยาว ๆ แต่น่าจะตอบเฉพาะกรุ๊ปเพื่อนสนิท ตัวฉันเองยังตกใจตัวเองอยู่ที่ทำอะไรแบบนี้ลงไป แต่พอนั่งมองแหวนเพชรเม็ดงามในนิ้วนางข้างซ้ายจากที่ตกใจก็เปลี่ยนเป็นภูมิใจแทนฉันแอบยิ้มอยู่คนเดียวเขินเหมือนกันมีผู้ชายที่เรารักมาขอหมั้น ไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นเขา ทางคุณย่าก็มาหาคุณยายที่บ้านว่าแต่งเลยก็ได้ แต่งแล้วปล่อยท้องเลยจะได้มีหลานให้ทั้ง 2 บ้านเลี้ยงด้วยกันแก้เหงา
"ตื่นเช้าทำไมจะไปไหนพี่ไม่เห็นรู้ว่าวันนี้เรามีนัด"
"เปล่า แค่ตื่นมาเฉย ๆ " เขาตื่นมามองหน้าฉันคิ้วชนกันเป็นคำถาม ฉันตอบแล้วก็ขยับไปกอดเขา ก่อนจะค่อย ๆ หลับตาหลับไปอีกรอบตื่นมาเกือบ 11 โมง เลยขอเขาไปที่ห้องตัวเองช่วงเย็นเพราะเพื่อน ๆ จะมาคุยด้วย พี่เขาอนุญาติอย่างเข้าใจกว่าจะเล่าจบเบียร์หมดไป 20 กระป๋อง แดกเก่งจริงจริ๊ง ๆ อิพวกนี้
"จะกลับยังพี่ไปรับ"
"มาเลยก็ได้ค่ะสลบกันหมดแล้ว"
ฉันจัดการเอาผ้าห่ม ห่มพวกมันคนละผืนปรับแอร์ให้พวกมันนอนสบาย ๆ ก่อนจะปิดห้องออกมาเขาเดินมารับฉันที่ตึก เราจับมือกันเดินกลับไปตึกริมแม่น้ำ แม้จะเป็นการเดินที่ไม่นานแต่ฉันรู็สึกอบอุ่นมากมือหนาจับแบบประสานความอบอุ่นแบบนี้มีความสุขจัง