Ep 13. บอก

837 คำ
13 .บอก กว่าจะตัดสินใจบอกทุกคนก็ปาไปฉันจบปี 4 แถมเพื่อน ๆ ก็เริ่มสงสัย โดยเฉพาะซัมเมอร์มาเรียบ ๆ เคียง ๆ ถามว่าแอบคบใครไม่บอกรึเปล่า ฉันก็ร้อนตัวด้วยเลยตัดสินใจบอกมันไปเมื่อวานเพราะตัดสินใจไปเป็นเพื่อนมันเอาเอกสารที่มหาลัย แล้วดันไปเจอภาพผู้หญิงกับติน ไอ้กุ้งแห้งเลยของขึ้นวิ่งหนี ตินวิ่งตามแต่พี่สกายนี่สิดันวิ่งมาด้วย ฉันก็รู้ว่าผู้หญิงตามมากันเอง แต่พอเห็นมันก็อดอารมณ์เสียไม่ได้ ก็ไม่ได้พูดอะไรเลยจนถึงคอนโดเหมือนทุกครั้ง "อย่างอนพี่เลย พี่ไม่ได้รู้จักอะไรเด็กนั่น" "ไม่ได้งอนกแค่เห็นแล้วมันไม่โอเคขอพักหายใจแป๊บ" เขาเข้ามากอดฉันแน่น ดึงไปนั่งตักทั้งกอดทั้งหอม ไปทั่วตัวที่จะทำได้ มือหนาเอื้อมมาจับหน้าฉันก่อนจูบลงเบา ๆ "เมื่อไหร่จะเปิดเผยล่ะ คนอื่นจะได้ไม่มายุ่งกับพี่ไง" ฉันมองหน้าเขามันก็จริงอย่างที่เขาว่าไม่ประกาศตัวก็มีแต่คนมาอ่อยไหนจะอยู่ปี 4 ส่วนฉันออกมาแล้วด้วยเกิดไปเจอขาว สวย หมวย อึ้ม จิตใจหวั่นไหวขึ้นมาฉันคงจะแย่แน่ "เอามือถือพี่มาสิ" ฉันแบมือขอมือถือเขาทั้ง ๆ ที่ยังนั่งตักอยู่เขายื่นมือถือมาพร้อมสแกนหน้าปลดล็อกให้ IG Sky แท็ก IG Wings กดโพสต์ปุ๊บเสียงเตือนทั้ง 2 เครื่องก็แข่งกันส่งเสียงเตือนอย่างไม่ยอมแพ้กัน ฉันโพสต์รูปแหวนแต่งงานวงใหญ่ที่ได้มาจากคุณย่าของพี่สกายในไอจีเขากับฉันพร้อมกันแน่นอนความวุ่นวายของกลุ่มเราระเบิดทันที ฉันหันมือถือไปให้เขาดูว่าฉันทำอะไรลงไป เขาไม่โกรธแถมหัวเราะใส่ อุ้มฉันไปที่เตียงโยนซะตัวฉันเด้งไปมา ก่อนขึ้นคร่อมจัดการถอนเสื้อผ้าตัวเองจนหมด "รู้อย่างงี้หาผู้หญิงมาอ่อยตั้งนานแล้ว เธอหึงแล้วหวงพี่ดีนึกว่าไม่เคยหึงพี่ซะอีก" "พี่จะบ้าหรอถ้าทำแบบนั้นนหนูจะไม่อยู่กับพี่หรอกคนเจ้าชู้อ่ะ" "พี่เจ้าชู้ตรงไหนแค่พูดเล่น" "ก็เปล่าแค่บอกว่าไม่เอาด้วย ไม่ลดตัวไปแย่งผู้ชายกับใคร" "ไม่ต้องแย่งเพราะพี่เป็นของเธอคนเดียว" เขาพูดจบก็จู่โจมลงมาอย่างที่ชอบทำ ฉันก็ตามน้ำจะดื้อไปก็ไม่เกิดประโยชน์ เขาไม่ยอมปล่อยให้ฉันงอนข้ามคืนแน่ ยิ่งงอนก็ยิ่งง้อ หมายถึงฉันละที่จะไม่ได้นอนแน่ ๆ ถ้าเขาง้อนาน Line "มึงแต่งงาน" "มึงคบกับสกายตอนไหนว่ะอิวิ้งค์" "มึงรับสายเดี๋ยวนี้นะ" "อิวิ้งค์อย่าหาย" "ไปรักกันตอนไหน" "โทรกลับเลย" ข้อความวุ่นวายมากจนฉันไม่รู้จะตอบอันไหนก่อน เลยพิมพ์ตอบไปว่าเย็นนี้เจอกันที่คอนโดฉัน เดี๋ยวเลี้ยงพิซซ่าแล้วจะเล่าเรื่องให้ฟังทั้งหมด ทุกคนตกลงเลยจบไปหนึ่งกรุ๊ป ไอจีเขาไม่ต้องพูดใครจะไปตอบล่ะ ส่วนเขาอ่ะปล่อยไหลไม่ตอบใครทั้งนั้นมึนยาว ๆ แต่น่าจะตอบเฉพาะกรุ๊ปเพื่อนสนิท ตัวฉันเองยังตกใจตัวเองอยู่ที่ทำอะไรแบบนี้ลงไป แต่พอนั่งมองแหวนเพชรเม็ดงามในนิ้วนางข้างซ้ายจากที่ตกใจก็เปลี่ยนเป็นภูมิใจแทนฉันแอบยิ้มอยู่คนเดียวเขินเหมือนกันมีผู้ชายที่เรารักมาขอหมั้น ไม่เคยคิดเลยว่าจะเป็นเขา ทางคุณย่าก็มาหาคุณยายที่บ้านว่าแต่งเลยก็ได้ แต่งแล้วปล่อยท้องเลยจะได้มีหลานให้ทั้ง 2 บ้านเลี้ยงด้วยกันแก้เหงา "ตื่นเช้าทำไมจะไปไหนพี่ไม่เห็นรู้ว่าวันนี้เรามีนัด" "เปล่า แค่ตื่นมาเฉย ๆ " เขาตื่นมามองหน้าฉันคิ้วชนกันเป็นคำถาม ฉันตอบแล้วก็ขยับไปกอดเขา ก่อนจะค่อย ๆ หลับตาหลับไปอีกรอบตื่นมาเกือบ 11 โมง เลยขอเขาไปที่ห้องตัวเองช่วงเย็นเพราะเพื่อน ๆ จะมาคุยด้วย พี่เขาอนุญาติอย่างเข้าใจกว่าจะเล่าจบเบียร์หมดไป 20 กระป๋อง แดกเก่งจริงจริ๊ง ๆ อิพวกนี้ "จะกลับยังพี่ไปรับ" "มาเลยก็ได้ค่ะสลบกันหมดแล้ว" ฉันจัดการเอาผ้าห่ม ห่มพวกมันคนละผืนปรับแอร์ให้พวกมันนอนสบาย ๆ ก่อนจะปิดห้องออกมาเขาเดินมารับฉันที่ตึก เราจับมือกันเดินกลับไปตึกริมแม่น้ำ แม้จะเป็นการเดินที่ไม่นานแต่ฉันรู็สึกอบอุ่นมากมือหนาจับแบบประสานความอบอุ่นแบบนี้มีความสุขจัง
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม