Ep 14. หาวันแต่ง
1136 คำ
14. หาวันแต่ง
หลังจากฉันเก็บความลับมานานสุดท้ายก็ประกาศไปแบบทุกคนไม่ทันตั้งตัว ผลคือทุกคนดูตื่นเต้นแต่พอสักพักทุกคนกลับบอกว่าคิดอยู่ในใจแต่ไม่มีใครกล้าพูดออกมา เพราะแอบเห็นฉันซ้อนมอเตอร์ไซค์พี่สกายหลายครั้ง แอบหนีกลับจากคลับในเวลาไล่เลี่ยกันอีกด้วยแต่รอให้ฉันสารภาพเอง เพียงแค่ไม่คิดว่าจะสวมแหวนหมั้นกันก่อนเปิดเผย นี่ก็ถึงขนาดต้องปิดโซนร้านอาหารญี่ปุ่นเลี้ยงทุกคนพร้อมตอบคำถามทุกคำถามของเพื่อนฉันกับเพื่อนของเขาอีกรอบ ตินแฟนซัมเมอร์ดูเหมือนจะนิ่งสุดไม่แน่ใจว่ารู้ตอนไหน
"ถือว่าเลี้ยงฉลองหมั้นของวิ้งค์กับพี่สกายนะคะ"
ทุกคนเงียบพร้อมหน้าตาสงสัยขั้นสุดว่าทำไมเรียกพี่ เพราะตอนนี้เขาปี 4 ส่วนฉันจบแล้วก็ต้องไล่ความเรื่องนี้กันอีกเรื่องด้วย อยู่ ๆ ขุนก็ถามขึ้นมาว่าจะแต่งงานเลยไหมถ้าสกายเรียนจบ ฉันไม่รู้จะตอบว่าอะไรเพราะไม่เคยคิดถึงขั้นนั้น
"กูอยากแต่งตอนนี้แต่วิ้งค์ไม่ยอม" เสียงนิ่งเรียบตอบ
"ก็เดี๋ยวรอพี่จบก่อนไหมค่อยว่ากัน" ฉันตอบแบบเสียงขาด ๆ หาย ๆ
"เอ้า ๆ ฉลองครับแด่คู่รักอีกคู่" ขุนยกแก้วชนทุกคน
วันนี้ทุกคนกินได้เต็มที่เมาเต็มคราบเพราะพี่สกายเรียกลูกน้องจากสนามแข่งมาขับรถส่งทุกคนถึงบ้าน ยกเว้นตินกับเมอร์คู่นี้เมอร์ขับกลับได้พอฉลองกันจนสุดถึงเวลาแยกย้าย ฉันก็ไม่เมากินไปนิดหน่อยมีแต่พี่สกายที่เมาเพราะกินไปเยอะมากเกินเลยเดินไม่ตรงทาง กว่าจะถึงห้องทำฉันคือเหนื่อยสายตัวแทบขาดประหนึ่งวิ่งรอบสนามกีฬาสัก 10 รอบ ตัวก็โตฉันต้องแบกออกจากรถขึ้นมาถึงห้องฉันทิ้งร่างใหญ่ไว้ที่โซฟา แต่มือเขาก็ไม่ยอมปล่อยแขนฉัน
"วิ้งค์จะไปเอาผ้ามาเช็ดตัวให้"
"อืมมมม ไม่ต้องหรอกทำอย่างอื่นดีกว่า"
"พี่เมาอ่ะ"
"ทำให้พี่สิ"
"ยังจะทำ"
"น๊าาาาาาาาคนดีมันไม่ไหวแล้ว"
ตรงโซฟาก็ไม่ใช่ไม่เคยทำแต่ว่ารอบนี้เป็นฉันที่ต้องเปิดก่อนแอบเขินอยู่ ฉันย่อตัวลงคุกเข่าเอื้อมมือไปปลดกระดุมกางเกงยีนรูดซิปลงช้า ๆ เพราะกลัวจะไปโดนเจ้านั่นที่พองตัวซะใหญ่โต ยีนถูกฉันดึงออกจากขาทีเดียวสองข้างตามด้วยอันเดอร์แวร์สีขาว เขาให้ความร่วมมือด้วยการเอาตัวนอนพิงไปกับโซฟา ฉันขยับตัวเข้าไปใกล้ ๆ กอบกุมเจ้านั่นชักขึ้นลงก่อนจะอ้าปากจัดการมัน ขาของเขาค่อย ๆ อ้ากว้างออกเสียงซี๊ดจากปาก แสดงว่าเขาพอใจกับสิ่งที่ฉันกำลังทำให้
"ขึ้นมาเลยพี่อยากแตกใน"
"อ่าส์..."
"ตอนเด็ก ๆ ชอบขี่ม้าตอนนี้ขี่พี่แทนแล้วกันนะ"
"อื้อ"
เช้านี้เป็นวันหยุดเราตื่นสายทั้งคู่ช่วงเย็นมีนัดกลับไปทานข้าวที่บ้านเพราะคุณลุงสิทธิ์กับคุณป้าปู (พ่อแม่พี่สกาย) กลับมาจากอังกฤษเลยอยากเจอพวกเรา พอถึงบ้านปุบเสียงคุณป้าปูออกมาต้อนรับเอาแขนโอบกอดฉันแน่น แถมยังจับฉันหมุนไปหมุนมาจนฉันแปลกใจ
"หนูมีอะไรผิดปกติหรือคะ"
"เปล่าลูกแม่แค่อยากกะไซส์หนู"
"เพื่ออะไรคะ"
แม่พี่สกายพาฉันเดินขึ้นไปชั้นสองของบ้าน เปิดห้อง ๆ หนึ่งจูงมือฉันเข้าไปมีชุดสวย ๆ เต็มไปหมดเป็นชุดราตรีซะส่วนใหญ่ น่าจะเป็นห้องเก็บชุดออกงานของท่านโดยเฉพาะ เดินไปจนถึงตู้สุดท้ายมีชุดแขวนรออยู่นอกตู้ 1 ชุด สีขาวมุกลูกไม้ทั้งตัวสวยมากและมันคือชุดเจ้าสาว ฉันยืนมองอย่างชื่นชมในใจแอบคิดว่าถ้าฉันได้ใส่จะสวยไหมนะ
"สวยไหมลูก" แม่พี่สกายถาม
"สะ...สวยมากค่ะ"
"ลองใส่ไหมของแม่เองถ้าหนูไม่รังเกียจแม่อยากเห็นหนูใส่"
"จะดีหรือคะหนูกลัวชุดจะเปื้อน"
"เดี๋ยวแม่จะตีให้พูดอะไรไป ๆ ลองให้แม่ดูหน่อย"
คุณป้าสั่งให้เด็กในบ้านมาช่วยฉันใส่ 2 คน เพราะชุดเป็นกระดุมยาวผ่าหลัง พอใส่ออกมาฉันยืนมองตัวเองในกระจก ยังต้องตกตะลึงในความสวยของชุดซึ่งสวยมาก ราคาน่าจะแพงสุด ๆ ลูกไม้ฝรั่งเศสแน่ ๆ ที่สำคัญน่าจะเย็บมือเพราะฝีเข็มสวยมากไม่มีตำหนิเลย
"แม่ถ่ายรูปให้ ๆ สวยจริง ๆ แม่คิดแล้วว่าต้องสวยมาก"
"ชุดใครหรือคะ"
"ชุดแม่เอง"
"โอ้โห…ชุดคุณแม่สวยมากกกกก"
"อยากใส่ตอนแต่งงานกับสกายไหม"
"ได้หรือคะ"
"ได้สิจ๊ะ…ถ้าหนูยอมแม่จะได้หาฤกษ์แต่งเลย"
"ถามพี่ก่อนไหมคะเพื่อเขายังไม่อยาก…"
"ไม่อยากอะไรล่ะเร่งแม่ทุกวันอยากได้หลังวันสอบเทอมสุดท้ายทันที"
ฉันตกใจกับสิ่งที่ได้ยินทั้งเขินทั้งตกใจคละ ๆ กัน ไม่คิดว่าเขาจะอยากแต่งงานกับฉันจริง ๆ นึกว่าพูดตอนเมากับเพื่อน ๆ ไปงั้น เสียงประตูห้องเสื้อผ้าเปิดออกเป็นเขาที่เดินเข้ามาจ้องมองฉันด้วยสายตายากจะคาดเดา คุณแม่ของเขาสะกิดเรียกเด็กผู้ช่วยทั้ง 2 ให้เดินตามออกไป ตอนนี้เหลือแค่เขากับฉันที่ยืนสบตากันภายในห้องที่เงียบสนิท
"รู้ตัวไหมว่าเราสวยมาก"
"ก็พอรู้นะคะ"
"ยายบื้อ…พี่อยากจะแต่งตอนนี้เลย"
"พี่คิดดีแล้วเหรอที่พูดอ่ะ"
"เราล่ะอยากแต่งไหม"
"พี่ก็ขอแต่งงานโรแมนติกหน่อยก็ไม่ได้...ขอที่ทะเลภูเขางี้"
"เอาเงินมาเป็นสินสอดหมดแล้วไม่มีเงินพาไปเที่ยว"
เรา 2 คนยืนกอดกันนานทีเดียวพอฉันตอบตกลงตามใจเขา แต่ตอนนี้ปัญหาคือถอดชุดยังไงก่อน 5555 เสียงเราหัวเราะดังจนคุณแม่ต้องเข้ามาดู สุดท้ายก็ให้คนมาช่วยแกะกระดุมหลายสิบเม็ดออกเปลี่ยนชุดกลับมาได้สำเร็จ กลายเป็นตอนนี้คนทั้ง 2 บ้านมากองรวมกัน 3 รุ่นเพื่อหาฤกษ์แต่งงานให้ฉันแบบทันใจว่าที่เจ้าบ่าว
"ขอบคุณนะ...วิ้งค์รักพี่" ฉันแอบกระซิบข้าง ๆ หูของเขา
"พี่ก็รักวิ้งค์"
- ผู้เขียน
