จากัวร์...
"อ๊วก อ๊วก อ๊วก กูจะตายแล้วววไอ้โน่มึงไปตามเมียกูมาให้หน่อยบอกผัวจะเป็นลมกลางงานแล้ว" ผมหันไปบอกไอ้โน่ที่มันเอาแต่ยืนขำกับอาการที่เป็น ตอนนี้ผมนั่งยองๆอยู่ตรงใต้ต้นมะม่วงหลังตึกวิศวะโดยมีโนล่ายืนลูบหลังให้อยู่ ถามว่าทำไมไม่โทรตามอยากจะบอกว่าโทรศัพท์ของพรีมมันอยู่ที่ผมครับเธอฝากไว้บอกเดี๋ยวมาเอาแล้วเธอก็หายไปเลยนี่ผมกะจะไปตามหาพรีมที่ตึกบริหารแต่สังขารมันเดินไปไม่ไหวนี่ยังไม่รู้เลยว่าตอนเข้าพิธีรับปริญญาผมจะไหวหรือเปล่า
"พี่โน่ไปตามพี่พริมมาสิคะยืนรออะไรเห็นมั้ยพี่จากัวร์ไม่ไหวแล้วไปสิคะ"
"กูขอร้องล่ะไปตามหาพรีมให้กูที"
"คนเป็นพันกูจะไปตามที่ไหนให้มึง"
"ไม่รู้ล่ะมึงต้องไปตามพรีมมาให้กูให้ได้"
"ไอ้นี่แพ้ท้องแทนเมียแค่นี้ทำมาเป็นเอาแต่ใจหมั่นไส้ว่ะ"
"ไม่ต้องเถียงกันค่ะเดี๋ยวโนล่าไปตามพี่พรีมให้เอง"
"ขอบใจนะโนล่า"
"ไม่เป็นไรค่ะพี่จากัวร์นั่งรอตรงนี้ก่อนนะคะเดี๋ยวโนล่ามา"
