จากัวร์...
"จากัวร์!!! " ผมหันขวับไปทันทีเมื่อได้ยินเสียงของเมียรักมันช่างเหมือนเสียงสรรค์ซะจริงๆยิ่งเธอเดินเข้ามาใกล้ผมก็ยิ่งรับรู้ถึงความรักความห่วงใยที่เธอส่งผ่านมาทางสายตา
"เมีย เมียมาแล้ว อ๊วก อ๊วก เมียจ๋าผัวไม่ไหวแล้ว" พอเห็นหน้าเมียชัดๆเท่านั้นแล่ะครับอาการกำเริบทันที พรีมรีบวิ่งมาประคองหาผมทันที
"เป็นยังไงบ้างโนล่าบอกนายอาการไม่ดีเลยฉันเลยรีบมา"
"แล้วเธอไปไหนมาไหนบอกไปแป๊บเดียวไง มือถือก็ไม่เอาไป"
"พอดีมัวแต่ถ่ายรูปน่ะขอโทษนะ>
"ห่วงถ่ายรูปไม่ห่วงผัวเลยว่างั้น มันน่าน้อยใจว่ะ"
"โอ๋ ๆ ๆ เค้าขอโทษ^^"
"อึก อ๊วก อ๊วก อ๊วก" ผมอยากจะมองหน้าเมียนานๆ นะแต่ตอนนี้ขอหันไปอ๊วกก่อนมันมาจุกอยู่ตรงลำคออีกแล้ว พรีมเอามือลูบหลังผมอยู่แบบนั้นแต่อาการมันไม่ดีขึ้นเท่าไหร่
"พรีมจ๋า"
"หื้มมมม"
"ผัวอยาก..." ผมพูดพร้อมกับจ้องมองไปที่หน้าอกหน้าใจของเมียรัก พรีมถึงกับถอนหายใจเธอเข้าใจความหมายขอ
