ตอนที่ 15 เพราะคิดถึง

1486 คำ

@หลายวันต่อมา ขายาวก้าวลงจากรถแล้วเดินเข้าบริเวณสนามแข่ง ช่วงวันหยุดทุก ๆ สิบห้าวันเขาจะแวะมาที่นี่เพื่อมาดูกิจการ เขาลากลับบ้านสามวัน หนึ่งวันอยู่บ้าน อีกสองวันมาดูแลสนามแข่งรถ รับไหว้เหล่าลูกน้องที่เข้ามาทักทาย ก่อนจะไปหยุดยืนที่ข้างสนามแข่งมีร่มกางให้ ตาคมภายใต้แว่นตากันแดดสีดำมองตามรถทั้งสองคันวิ่งในระยะไล่เลี่ยกันไป สนามแข่งรถของเขาเปิดให้บริการสำหรับคนที่ชื่นชอบความไวเข้ามาประลองฝีเท้า หรือจะลงเรียนขับรถก็มีครูสอน เดือนละครั้งมีการจัดประกวดการแข่งขันด้วยเงินรางวัลจากผู้สนับสนุนจากหลาย ๆ ทาง ซึ่งส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับการเสียเหงื่อทั้งนั้น เขาถึงได้นำรางวัลตรงนั้นเข้ามาจัดกิจกรรมแบบไม่ต้องควักทุนใด ๆ "ใครกับใคร" มองรถวิ่งแล่นรอบสนามด้วยความไวกว่าสองรอบ ฝีมือดีด้วยกันทั้งคู่จนอยากรู้จัก "คันสีแดงลูกชายนักการเมืองครับ" "อีกคันล่ะ" กรณ์มองไปยังรถเก๋งคันสีขาว รักษ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม