ตอนที่ 25
แค่เจ้านายลูกน้อง
สถานที่นัดเจอกับ รสราและเพื่อนสนิทอีกสองสามคน เป็นร้านกาแฟเล็กๆริมถนนรังสิตนครนายก ที่เขมมิกาและเพื่อนๆชอบนัดเจอกันประจำตั้งแต่สมัยเรียน ซึ่งแม้เธอจะบอกเจ้านายว่าไม่จำเป็นต้องมาส่ง ด้วยเกรงว่าเขาจะเสียเวลาและกลับไปถึงที่หมายช้า แต่วิณณ์ก็ยังคงดึงดันจะมาส่งให้ได้
“กรี๊ด ยายขนมไม่เจอกันนานเลย”
รสรา อุทานดังลั่นโบกไม้โบกมือบอก เมื่อเห็นเขมมิกาเดินเข้ามาในร้าน ทำให้เพื่อนอีกสองสามคนก็มองตามมาด้วย และก็ต้องตาลุกวาวเมื่อเห็นร่างสูงของหนุ่มหล่อทายาทศรีพิพัฒน์ เจ้าของมูลนิธิเดินตามเข้ามาด้วย
“สวัสดีค่ะคุณวิณณ์”
ทุกคนแทบจะลุกขึ้นพร้อมกัน ไม่มีใครในกลุ่มไม่รู้จักเขา วิณณ์ ศรีพิพัฒน์ คนที่บริจาคเงินให้มหาลัยเยอะที่สุด และมามอบทุนให้นักศึกษาแทบทุกปี
“สวัสดีครับ”
วิณณ์กวาดตามองเพื่อนสี่ห้าคนของเลขา เป็นผู้หญิงสามคน ผู้ชายสองคนที่ดูแล้วน่าจะไม่ใช่ผู้ชาย นั่นทำให้สายต
