ตอนที่ 80 แก้วตาดวงใจ “..ห่วงตัวเองกับลูกในท้องบ้าง” คำบอกของวิณณ์ ทำให้หญิงสาวเบิกตาโพลงแม้ที่ผ่านมาจะสงสัยร่างกายตัวเองหลังจากรอบเดือนขาดไปหลายวัน แต่เธอคาดว่าอาจะเป็นเพราะตัวเองเครียดและโหมทำงานหนักมากเกินไปมากกว่า จึงไม่ได้ใส่ใจตรงนั้นเท่าที่ควร ทว่าคำบอกของเขา.. “ตายจริง! หนูท้องเหรอ” เขมมิกา อุทานเบาๆ ด้วยไม่รู้ว่าตัวเองควรจะรู้สึกยังไงดี แม้ความอิ่มเอมนั้นจะกระจ่างชัดในใจ ทว่าก็ยังคงรู้สึกกังวลกับอะไรหลายอย่างในชีวิตตัวเองตอนนี้ นั่นทำให้น้ำใสไหลคลอออกจากหางตาของเธอ “อ้าว ร้องให้ทำไม?” วิณณ์ตระหนกเล็กน้อย รีบปราดมานั่งใกล้และดึงร่างบางเข้ามากอดชิดกับอกตัวเอง “จะร้องให้ทำไมครับ เรามีลูกด้วยกันนะ ..พี่ดีใจจะแย่อยู่แล้วตอนนี้” มือหนาลูบเรือนผมสลวยเบาๆเพื่อปลอบประโลม เมื่อเห็นว่าร่างบางสั่นระริก ก่อนจะใช้นิ้วเรียวแข็งเชยคางมนของหญิงสาวให้แหงนมาสบตา “พี่รักขนม ..รักแค่คนเดียว