ตอนที่ 81
อยากรู้ทุกเรื่องราว
“ทำอะไรเหรอคะ?”
เขมมิกา ถามอย่างฉงน เมื่อเห็นเขาหอบเอกสารเข้ามาในห้องวางยังโต๊ะข้างๆ ก่อนจะย่อกายนั่งลงเปิดทีละแผ่นอย่างตั้งใจ และเมื่อเธอชะโงกหน้าเข้าไปใกล้ก็ต้องขมวดคิ้วขึ้นสูง เมื่อเห็นว่านั่นเป็นเรียงความทั้งหมดของเธอที่เคยเขียนถึงเขาตั้งแต่จบสมัยมัธยมต้น
“คุณวิณณ์จะไปเอามาอ่านอีกทำไมคะ?”
“ฉันอยากอ่าน อยากอ่านมันทั้งหมดเลยกลับไปรื้อดูที่บ้าน น่าจะได้มาครบแล้ว ..ช่วยดูให้หน่อยว่ายังมีตกหล่นตรงไหนบ้างมั้ย?”
วิณณ์ บอกเสียงราบเรียบ ขณะหยิบเอกสารสีซีดจางขึ้นมาอ่านทีละแผ่นอย่างตั้งใจ “อันนี้น่าจะเป็นช่วงแรกๆ เมื่อแปดปีที่แล้ว อืมตอนนั้นฉันยังเรียนอยู่อังกฤษอยู่เลย พ่อคงเอาชื่อฉันใส่เป็นประธานมูลนิธิแล้ว”
“หนูทราบค่ะว่าตอนนั้นคุณวิณณ์กำลังเรียนอยู่”
เธอบอกเขาด้วยใบหน้าแดงก่ำเมื่อเหลือบเห็นลายมือของตัวเองในสมัยนั้น ..มันรู้สึกเขินอย่างบอกไม่ถูก “หนูไม่อยาก
