ตอนที่ 29
ไม่อยากห่าง
เมื่อถึงสนามบินคนของศรีพิพัฒน์ก็ดำเนินการเรื่องเช็คอินและสัมภาระให้กับเจ้านาย โดยเขมมิกาแทบไม่ต้องทำอะไรเลย จนได้แต่สงสัยในใจว่าเขาจะชวนเธอนั่งมาด้วยทำไมกัน แต่วิณณ์เองก็ยืนอยู่เคียงข้างเธอไม่ยอมห่าง กระทั่งมีสายเรียกเข้าซึ่งน่าจะเป็นพี่ชายก็เขาที่เพิ่งจะตามมา
“ว่าไงเจ้าวิณณ์”
เขมมิกา เพิ่งเคยเจอคุณกานต์ชัดๆ เห็นว่าเป็นลูกชายคนโตที่กุมบังเ**ยนทางด้านอาหารและจะอยู่บ้านพักตากอากาศหลังใหญ่ที่น้ำหนาว เพื่อดูแลกิจการส่วนผลิตผลศรีพิพัฒน์ไวน์เนอร์รี่ และเป็นผู้ที่อยู่เบื้องหลังในการผลักดันหลายๆเรื่องของน้องชาย
กระนั้นเธอก็ยกมือไหว้อีกฝ่ายอย่างนอบน้อม
“มีเลขาตามมาส่งขึ้นเครื่องด้วยเหรอเนี่ย?”
กานต์รับไหว์เธออย่างเอ็นดู และเอ่ยเย้าแหย่น้องชาย
วิณณ์ไม่ตอบคำถามพี่ชาย แต่เหลือบมองคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ใกล้ๆ และวางสีหน้าเรียบเฉย จนเขมมิการู้สึกหมั่นใส้นิดๆ จึงเบี่ยงหน้ามองไปท
