ตอนที่ 30
ของขวัญพิเศษ
เป็นวันแห่งการทำงานที่วุ่นวายพอควร แม้ประธานเอสเอ็มจะไม่อยู่ ทว่าเป็นวันแรกที่เขมมิกาต้องประสานเองแทบทุกอย่างด้วย แก้วกัลยา ได้ลาคลอดเรียบร้อยแล้ว ซึ่งแม้เธอจะเตรียมการไว้อย่างดีแล้วแต่ก็ทุลักทุเลนิดหน่อย แต่สุดท้ายในช่วงบ่ายหญิงสาวก็พอหายใจหายคอได้บ้างที่จะมานั่งไล่ตอบเมล์และข้อความต่างๆของผู้เป็นเจ้านาย
(เป็นไงบ้างครับ)
“สบายมากค่ะ”
เหมือนคำตอบที่พิมพ์ไปของเธอจะโปรยยิ้มหวานไปด้วย ทำให้อีกฝ่ายส่งสติ๊กเกอร์ยิ้มแป้นตอบกลับมา
(คืนนี้ผมจะVDO Call หา)
ความจริงเมื่อคืนเขาโทรมา แต่เธอหลับสลบสไหลไปแล้ว
“อย่าดึกมากนะคะ เพราะดิฉันจะหลับก่อน”
(ผมชอบตอนคุณแทนตัวเองว่าขนม)
เขมมิกายิ้มออกมาเล็กน้อย เมื่อนึกถึงชื่อตัวเองที่บิดาเป็นคนตั้งให้ ซึ่งหากเธอจะแนะนำตัวเองกับคนที่ไม่สนิทจะแทนตัวเองว่าเขม แต่กับเพื่อนและคนในครอบครัวล้วนแต่เรียกเธอว่าขนม ซึ่งคุณโอมเองก็เรียกติดมาจา
