ขนมหวานของคุณวิณณ์

ไมยราบ

ตอนที่ 31

ไมยราบ

สามสี่วันที่ประธานเอสเอ็มไม่อยู่ และแก้วกัลยาเลขาเก่าแก่ลาคลอดอย่างเป็นทางการ ทำให้เขมมิกาได้รู้ว่าหน้าที่เลขานั้นนอกจากต้องทำตัวเป็นฟองน้ำและถังขยะแล้ว ต้องเป็นเหมือนต้นไมยราบที่ต้องรู้จักหมอบราบเมื่อถึงเวลาที่เหมาะสม ทว่าก็ต้องคงความก๋ากั๋นเสมือนหนามแหนมที่ต้องป้องกันตัวเองอยู่เสมอ เพราะสารพัดเรื่องราวที่เธอเป็นหน้าด่านนั้นทำให้ต้องละเอียดและรอบคอบแทบทุกจุด

กระนั้นเธอก็ชอบสังคมการทำงานที่นี่ ที่ล้วนแต่มีคนรุ่นใหม่ไม่ค่อยมีสภากาแฟหรือคลื่นใต้น้ำ ประเภทติฉินนินทาเหมือนบางที่ที่เคยได้รับฟังมา แม้กระทั่งการขับบีเอ็มป้ายแดงมาทำงาน ก็แทบจะไม่มีใครถามหรือสงสัยเลยแม้แต่น้อย

ซึ่งอาจจะมีหรือไม่มี เขมมิกาไม่อยากใส่ใจนัก เธอตระหนักไว้เสมอว่าความเจิดจรัสนั้น มีแค่พอเหมาะพอควร ไม่จำเป็นต้องสว่างสไลวมาก จนไปเผลอทิ่มตาทิ่มใจคนอื่น สิ่งที่ควรทำเสมอคือมิตรไมตรีและความนอบน้อม

และนั่นม