ตอนที่ 33
เด็กในปกครอง
“เปล่านัดกับใครครับ ..ผมมาตามเด็กของผม”
เด็กของผม ..คนของผม เขาพูดแบบนี้อีกแล้ว
ทุกคนบนโต๊ะได้แต่มองหน้ากันเลิ่กลั่ก ไม่เว้นแม้แต่โป้งเองที่หรี่ตามองหญิงสาวที่นั่งข้างๆ ทั้งแปลกใจในท่าทีของทายาทศรีพิพัฒน์ที่แสดงออกต่อเด็กทุนในมูลนิธิ
“เจ้านายน่าจะมาตามงานละ”
เขมมิกา เป็นฝ่ายกลั๊วหัวเราะและหันไปยิ้มกับโป้ง เพื่อลดทอนสถานการณ์ที่เริ่มตึงเครียด เมื่อเห็นว่าวิณณ์ขยับมาใกล้ และเลื่อนเก้าอี้ของรสราที่อยู่ฝั่งขวาของเธอมาย่อกายนั่งลง หลังจากที่เพื่อนสาวลุกขึ้นยืน นั่นทำให้รสราต้องยืนโยกกับเสียงเพลงต่อ ก่อนจะขยิบตาให้เพื่อนคนอื่นโยกตาม เมื่อเพลงใหม่เริ่มบรรเลงขึ้น
“นี่พี่โป้งรุ่นพี่สายรหัสของขนมค่ะ”
เขมมิกา จำต้องเอ่ยแนะนำเมื่อสัมผัสได้ถึงความผ่าวร้อนจากต้นขาแน่นเครียดที่เบียดเสียดอยู่ข้างๆ อย่างจงใจของเขา แถมเมื่อเธอจะเขยิบออกไปฝั่งขวาที่รุ่นพี่นั่งอยู่ มือหนาของวิณ
