ตอนที่ 48
ขนมก้อนนิ่ม
แสงแดดยามสายที่สาดส่องผ่านม่านต่างห้องนอนของบ้านทำให้เปลือกตาคู่สวยของ เขมมิกา กระพริบถี่รัวก่อนจะลืมตาขึ้นมองรอบด้าน พบว่าตัวเองนอนอยู่เตียงนอนในบ้านของตัวเอง มีเสียงกุกกังดังอยู่ด้านล่างนั่นทำให้เธอรีบผุดลุกขึ้นและเดินลงไปทันที
“ตื่นแล้วเหรอครับ?”
วิณณ์ เอ่ยทักด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน นั่นทำให้เธอฉงนนักเพราะร่างสูงโปร่งของเจ้านายฟาดด้วยผ้ากันเปื้อนลายโดเรม่อน และยืนอยู่หน้าเตาไฟฟ้าที่มีหม้อต้มควันพวยพุ่งออกมา วันนี้วันอังคาร เขาควรจะอยู่ที่ออฟฟิศทำไมมาอยู่ที่นี่
แล้วเมื่อวานเธอจำได้ว่า ตอนจะขึ้นรถหลังดูต้นไม้เสร็จ มีผู้ชายมาประชิดตัวและเอาผ้าเหม็นหืนอุดจมูกก่อนที่เธอจะเป็นลมหมดสติไป
“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ..แล้วหนูมาอยู่ที่บ้านได้ยังไง”
เธอเอ่ยถามเขาเบาๆ เมื่อขยับกายไปใกล้ แม้จะตระหนกพอควร เมื่อพอว่าตัวเองอยู่ในชุดนอนลายการ์ตูนตัวเก่งที่ใส่ประจำ และไม่แน่ใจว่าได้เปลี่
