เจินเหยานางจึงได้กลับไปที่กระโจมรักษาเสียที เพราะทหารที่ได้บาดเจ็บในตอนนี้รักษาหายไปกว่าครึ่ง เจินเหยานางจัดได้มาเตรียมเรื่องเครื่องมือที่จะใช้รักษาแทน น้ำเกลือก็ทำเตรียมไว้เป็นจำนวนมาก ในค่ายทหารมีทหารที่สามารถกลั่นสุราบริสุทธิ์ได้ นางจึงขอให้เขาทำออกมาให้เพื่อใช้เช็ดบาดแผล หมอกัวกับหมอผู้อื่นในค่ายทหารต่างก็ชื่นชมกับความรู้ความสามารถของนาง เมื่อนางร้องขอสิ่งใดพวกเขาก็ให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่ แม้แต่ผู้ช่วยหมอในค่าย เจินเหยานางยังช่วยสอนวิธีการปฐมพยาบาลเบื้องต้น เหมือนกับพยาบาลในยุคของนาง เพียงสองวันต่อมา แคว้นฉีก็เขาบุกแคว้นเว่ยครั้งใหญ่ ตงหยางเขาต้องการชัยชนะในครั้งนี้ นางเดินออกมายืนส่งขบวนกองทัพเช่นกับผู้อื่น ฝูเหิงมองนางอย่างลึกซึ้งก่อนจะยิ้มให้นางเล็กน้อย เพื่อให้นางวางใจ ทหารที่อยู่ใกล้ฝูเหิงไม่มีผู้ใดไม่ตกใจเมื่อเห็นดาวสังหารผู้นี้ยิ้มออกมา เสียงกลองรบ พร้อมทั้งเสียงโห่ร้อง