ครอบครัวเลวิสนับได้ว่าเป็นตระกูลเก่าที่ร่ำรวยอีกตระกูลหนึ่งในนิวยอร์ก พวกเขามีชื่อเสียงเรื่องความร่ำรวยมาช้านาน ถึงแม้ในรุ่นปีหลังธุรกิจของพวกเขาจะมีปัญหาจนใกล้จะล้มละลาย ทว่าความถือตัวและความมั่งคั่งที่พวกเขาใช้ชีวิตอย่างนั้นมาตลอดหลายรุ่น ก็ยังคงทำให้พวกเขาดูน่าเกรงขามอยู่ดี
นับตั้งแต่แม่ตายตอนที่ปาลินอายุสิบเจ็ดปี เธอก็ได้กลายมาเป็นผู้อาศัยคนหนึ่งในตระกูลเลวิส พวกเขาดีกับเธอบ้างและมีความเห็นแก่ตัวบ้าง ทว่าปาลินไม่ถืออะไร เนื่องจากเมื่อไตร่ตรองแล้ว ถึงจะเสียดสีเธอเป็นบางหน แต่การดูแลทุกสิ่งอย่างในชีวิตของเธอ แม้จะไม่ถือว่าดีเลิศ แต่ก็ไม่ได้ด้อยหรือน้อยหน้าไปกว่าใคร
ไม่มีใครกดขี่ใช้งานเธอราวกับทาส พวกเขาทำเหมือนเธอเป็นญาติแท้ๆ ดูแลเอาใจใส่อย่างเหมาะสมทั้งๆ ที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันสักนิด เธอเป็นเพียงลูกติดที่สมควรทอดทิ้งได้แต่ก็ไม่ทำอย่างนั้น เป็นบุญคุณท่วมหัวที่ปาลินตระหนักอยู่ในใจเสมอ
