รถคาดิลแลคของเขายังอยู่ที่เดิม เคลเมนต์ก้าวตรงไปยังรถ คนขับซึ่งมองเห็นว่าเขาเดินกลับมาแต่ไกลก็รีบลงไปเปิดประตูรอไว้ และปิดอย่างเรียบร้อยในตอนที่เขาเข้าไปข้างใน
ฌอนซึ่งรออยู่ภายในรถอยู่แล้ว พอเห็นคนเป็นเจ้านายกลับมาก็ถามทันทีว่า
“เป็นยังไงบ้างครับ”
สีหน้าเคลเมนต์ในเวลานี้หากจะสังเกตดูจะรู้ว่าใบหน้าของเขาซีดขาวกว่าปกติ ริมฝีปากหยักเม้มแน่น ดวงตาแข็งกร้าวดุดัน ทุกท่วงท่าเหมือนเขาพยายามระงับอารมณ์อยู่ตลอดเวลา
เห็นจากท่าทางของเจ้านายหนุ่มแล้ว ฌอนเดาได้ทันทีว่ามันไม่น่าจะเรียบร้อยอย่างที่เขาคิด และก็เป็นความจริงเมื่อเคลเมนต์ตอบคำถามของเขาในที่สุด
“ปาลินบอกว่าไม่ใช่ลูกฉัน”
ฌอนหรี่ตาแคบลง บอกตามตรงว่าเขาไม่เชื่อ จากรูปใบนั้นแล้ว เด็กชายที่อยู่กับคุณปาลินมีเค้าหน้าของเจ้านายของเขาอยู่
เขาคิดว่าเธอน่าจะโกหก...
แต่ไม่รู้พูดอย่างไร ทำไมเคลเมนต์ถึงดูเชื่อเธอมากกว่า ทว่าก็โทษอีกฝ่ายไม่ได้หรอก คน
