-14-
ป๋าเปย์
พัดชาเริ่มปรับตัวกับการอยู่กับเขาและกับที่นี่ได้แล้ว มันไม่ได้แย่อย่างที่คิด และก็คงจะไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้แล้วด้วย ทุกคนที่นี่ใจดีกับเธอมากโดยเฉพาะป้าแอนนี่ ก็คงจะมีแต่เมดสาวเดซี่ที่ไม่ค่อยชอบหน้าเธอเท่าไหร่นัก แต่เธอก็ไม่ได้เก็บมาถือสาเพราะตอนนี้หล่อนยังไม่ได้ทำอะไรที่เกินขีดจำกัดความอดทนของเธอ
“วันนี้ฉันต้องไปมหาวิทยาลัยแล้วนะ” พัดชาพูดพลางติดกระดุมเสื้อให้คริสเตียนไปด้วย
“อืม”
“วันนี้คุณลงไปทานข้าวคนเดียวก่อนนะ ฉันขอตัวไปแต่งตัวก่อน”
จุ๊บ!
เมื่ออีกฝ่ายไม่ตอบพัดชาจึงเขย่งปลายเท้าขึ้นไปจุ๊บเบาๆบนริมฝีปากหยักได้รูปก่อนจะเดินกลับไปยังห้องนอนของตัวเองเพื่อแต่งตัวไปมหาวิทยาลัย
“อ้าว ทำไมคุณยังไม่ไปทำงานอีกล่ะ” พัดชาทำหน้าสงสัยเมื่อเห็นคริสเตียนยังนั่งอยู่ที่ห้องรับแขก
“….” ไร้ซึ่งคำตอบจากอีกฝ่าย คริสเตียนเพียงแต่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงก่อนจะเดินนำไปที่รถ
“ป้าเตรียมแซนด
