-15-
สติแตก
“คุณพัดชาครับนายมาถึงแล้วครับ” พัดชาที่กำลังพูดคุยกับเอริกอย่างออกรสจำต้องเงยหน้าไปมองยังต้นเสียง
“อ๋อ โอเคนายไปเลยเดี๋ยวฉันตามไป….ไปก่อนนะเอริกแล้วพรุ่งนี้เจอกัน” ประโยคแรกพูดกับคาลวินก่อนจะหันมาพูดกับเอริกในประโยคถัดมา
พัดชาหยิบกระเป๋าขึ้นมาสะพายก่อนจะเดินตามคาลวินไปยังรถสปอร์ตคันหรูที่จอดรออยู่
“อึก!” ใบหน้าเรียวบางบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวดเมื่อมือหยาบกร้านพุ่งตรงเข้ามาบีบที่ลำคอระหงทันทีที่เข้ามาในรถ “คะ…คริสเตียน”
พัดชาพยายามใช้มือบางของตัวเองแกะพันธนาการจากฝ่ามือหนาที่บีบรัดลำคออย่างทุรนทุราย
“มาเรียนแค่วันเดียวก็ปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ผู้ชายเลยนะ เธอนี่มันร่านดีจริงๆ”
พลั่ก!
คริสเตียนสะบัดข้อมือหนาออกจากลำคอระหงจนศีรษะทุยไปกระแทกกับกระจกรถด้านข้างอย่างแรง
“โอ๊ย!” พัดชาลูบคอตัวเองเบาๆ เมื่อถูกปล่อยจากพันธนาการจากคนป่าเถื่อนอย่างคริสเตียน “คุณเป็นอะไร ฉันยังไม่ได้ทำ
