-16-
อารมณ์พาไป
ไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศปลุกให้ร่างบางค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาในเช้าวันใหม่พร้อมกับท่อนแขนหนักๆของใครบางคนที่พาดไว้บนเอวคอดบาง
“อือ~”
พัดชาขยับตัวเล็กน้อยเพื่อคลายความเมื่อยล้าก่อนจะค่อยๆยกท่อนแขนของคริสเตียนออกอย่างเบามือ พัดชานั่งมองใบหน้าคมคายที่หลับตาสนิท ก่อนจะเลื่อนมือเขาไปเกลี่ยผมที่ลงมาปรกหน้าเขา
“ถ้าจุดเริ่มต้นของเรามันดีกว่านี้ก็คงจะดี” พัดชาพูดเบาๆเพราะกลัวอีกฝ่ายจะได้ยิน ริมฝีปากบางจูบลงบนหน้าผากหนาเบาๆก่อนจะตั้งท่าลุกออกไป
พรึ่บ!
“อ๊ะ!!!...คุณตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่” ร่างบางชะงักเมื่อถูกท่อนแขนแกร่งตวัดโอบกอดเอวคอดเอาไว้อีกครั้ง
“สักพัก” คำตอบสั้นๆของคริสเตียนทำเอาหัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ เพราะนั่นหมายความว่าเขาได้ยินทุกอย่างและรับรู้ถึงทุกการกระทำของเธอเมื่อครู่นี้
“ฉะ…ฉันจะไปเตรียมน้ำให้”
“วันนี้ฉันว่าง”
“นั่นมันเรื่องของคุณ แต่ฉันมีเรียน”
“ไม่ต้องไป”
“
