ไอติมเบือนหน้าหนีขณะยกมือขึ้นลูบแก้มของตัวเองหวังจะหลบหลีกความเขินอาย
ฟันสวยขบเม้มเบาๆ ที่กลีบปากนุ่ม กลิ่นแอลกอฮอล์จากปากของคนตัวโตยังคงติดอยู่ที่ปลายลิ้น
ไม่ได้สัมผัสถึงความเหม็น ปราศจากความรังเกียจ รู้อยู่แก่ใจว่าผู้ชายคนนี้มีอิทธิพลต่อเธอมากอยู่เช่นกัน
"เมาปะเนี่ย ขับไม่ไหวบอกนะ ฉันช่วยขับได้"
"ดื่มไปนิดหน่อย เห็นๆ กันอยู่ว่าคนที่โดนหนักคือใคร"
"แกล้งเฮียปะเนี่ย รู้กันกับเฮียภูมิปะ"
"ฉันดูเป็นคนเจ้าแผนการมากเลยเหรอ?" ภูพิงค์เอี้ยวหน้ามาหรี่ตามอง รถยนต์ยังคงวิ่งอยู่บนท้องถนน แลดูร้อนตัวยังไงชอบกล
"ไม่ได้หมายความแบบนั้น แค่รู้สึกเหมือนว่านายกับเฮียภูมิออกจะเข้ากันดีเกินไป"
"เบาได้เบา นิสัยมองผัวในแง่ร้าย แม่ง...น้อยใจฉิบหายเลย"
"โอ๊ย พักนี้น้อยใจเก่ง อะไรนิดหน่อยไม่ได้เลยนะ"
"ฉันมันเป็นพวกชัดเจนต่อความรู้สึกของตัวเองมาโดยตลอดปะล่ะ รู้สึกแบบไหนก็จะพูดแบบนั้น ฉันมั่นใจว่าตอนนี้ฉั
