“ก็เป็นเพราะมึงนั่นแหละ มึงเกิดมาทำไมล่ะ กูอุตส่าห์ทำแท้งตั้งหลายครั้ง แต่มึงก็ยังไม่ตายไง มึงทำให้ชีวิตกูอับจนหนทาง!!”
เอลิกาน้ำตาคลอเบ้า รู้หรอกว่าแม่ไม่ต้องการ แต่ไม่เห็นต้องเกลียดกันขนาดนี้เลย
“ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้ตาย”
“ไปซะ!! ถึงแกอยู่ที่นี่ก็ไม่มีประโยชน์ แทนที่แกจะตอบแทนบุญคุณที่ฉันไม่บีบคอแกตอนแกเกิดมา แต่แกกลับเลือกไอ้พิศรุตม์ แกมันอกตัญญู!!”
เอลิกายิ้มขำ “ระหว่างคุณกับคุณพิศรุตม์ ..คุณพิศรุตม์ยังมีบุญคุณกับดิฉันมากกว่าคุณเลย”
“อีเอม!!”
“ดิฉันจะไม่ไปไหนทั้งนั้นค่ะ นี่มันชีวิตของฉัน คุณไม่มีสิทธิ์ ดิฉันจะอยู่ที่นี่ เพื่อให้ใครบางคนอกแตกเล่น ฉันจะเป็นบทลงโทษของคุณเอง!!!”
รัศมีโกรธจนหน้าสั่น ง้างมือขึ้นจะตบแก้มอีกด้าน แต่ใครบางคนจับข้อมือรัศมีเอาไว้ซะก่อน
“นี่!!” รัศมีหันไปดูเจ้าของมือ ตั้งใจจะอาละวาดให้เต็มที่ แต่กลับชะงัก “คุณรุตม์!!”
เอลิกาตกใจที่เห็นพิศรุตม์ยืนอยู่ต
