ความเจ็บแสบที่กระตุ้นอารมณ์ใคร่ของเธอให้ตื่นขึ้นจากความหลับใหล สัญชาตญาณดิบที่ซ่อนซุกอยู่ในจิตใต้สำนึกกำลังจะเบ่งบานเหมือนดอกไม้แรกแย้ม
“โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย! อ๊า บอส!” บอสเฆี่ยนตีเธอด้วยแส้หางม้าไปทั่วร่างกายขาวผุดผ่อง ร่างกายแสนบริสุทธิ์สะอาดที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน ต้องมารับการลงทัณฑ์อย่างไร้ความยุติธรรม เพียงเพราะเธอเป็นลูกสาวของรัศมี ..ศัตรูอันดับหนึ่งของเขา !
“โอ๊ย! บอสคะ เอมเจ็บ! ไม่ได้ยินรึไง!!” เธออยากจะตะโกนด่าเขาด้วยถ้อยคำรุนแรงหยาบคาย แต่ยังไม่อยากกระตุ้นต่อมโมโหของเขาไปมากกว่านี้
“แค่นี้มันยังน้อยไป สำหรับคนร้ายกาจอย่างเธอ! ยัยคนหลอกลวง ยัยคนทรยศ!!”
“ฟังเอมก่อนสิคะ”
“เธอจะแก้ตัวอะไรอีก ห๊า!”
“เอมไม่เคยคิดจะหลอกลวงบอส”
“อย่าตอแหล เธอเข้ามาสมัครงานกับฉันเพราะมีแผนตั้งแต่แรก ถึงว่า ตั้งแต่เธอเข้ามา ฉันมีแต่ข่าวเสียหายไม่ได้หยุด จนเกือบจะโดนปลดจากตำแหน่งเมื่อสามเดือนก่อน ฝีมือเธอใช่มั้ยเอม!!!”
เอลิกาส่ายหน้า น้ำตาคลอ “ก่อนหน้าที่เอมจะเข้ามาทำงานที่นี่ เอมไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าคุณรัศมีเป็นรองประธานบริษัท”
“พอรู้แล้วทำไมยังเงียบ!!” เขาตวาดลั่นจนเธอสะดุ้งตกใจกลัว หลับตาปี๋ “ฉันเคยบอกแล้วไงว่าไม่มีโอกาสครั้งที่สองให้ใคร แล้วทำไมเธอยังกล้า!!!”
“ก็เพราะ...” เพราะเธอกลัวว่าเขาจะไล่เธอออกน่ะสิ กลัวว่าจะไม่ได้อยู่เคียงข้างเขา ไม่ได้เห็นหน้าเขา ไม่ได้ทำอะไรเพื่อเขาอีกแล้ว เธอก็เลยเลือกที่จะเงียบ เลือกที่จะไม่พูดความจริงกับเขา เพราะคิดว่ายังไงคุณรัศมีก็ไม่ได้นับเธอเป็นลูกอยู่แล้ว
“เห็นฉันโง่สินะ”
“เปล่านะคะ เอมแค่กลัว เพราะบอสเกลียดคุณรัศมีมาก เอม...อื้ออ” เธอพยายามอธิบายให้เขาฟัง แต่เขากลับบีบปลายคางเธอแน่นยิ่งกว่าคีมเหล็ก กะจะเอาให้กรามเธอแตกรึไง “อื้อ บอส อื้อออ เจ็บ...”
เขาข่มเขี้ยวเคี้ยวฟัน หายใจฟึดฟัด “ยัยคนโกหก!! เธอมันก็แค่หนอนบ่อนไส้ไร้ค่าที่ฉันจะขยี้ให้จมดิน ฉันจะทำให้เธอเป็นหนอนที่จมอยู่ในกองอาจม จะทำให้เธอขยะแขยงตัวเองจนสะอิดสะเอียนไปเลย”
หญิงสาวน้ำตาไหล รู้สึกเจ็บปวดที่หัวใจราวกับมีเข็มสักพันเล่มทิ่มแทงซ้ำๆ
บอสลืมแล้วหรือว่าเธอไม่ได้ใช้เส้นสายเข้ามาทำงาน แต่บอสเป็นคนเลือกเธอเข้ามาเอง!
“ฉันจะทำให้เธอเจ็บจนร้องไม่ออกเลย”
เขากระซิบเสียงแหบพร่า ก่อนจะปล่อยมือจากปลายคางของเธอ แล้วสะบัดมือด้วยความขยะแขยง เหมือนเพิ่งจับของสกปรก
“งั้นก็ฆ่าเอมเลย”
“ฆ่าเธอแล้วจะสนุกเหรอ แบบนั้นก็ไม่สะใจน่ะสิ ไม่ต้องห่วง เธอได้ตายทั้งเป็นแน่ เพราะฉันจะทรมานเธอไปเรื่อยๆ วันไหนที่แม่เธอแผลงฤทธิ์ใส่ฉัน ฉันจะมาลงกับเธอ เธอจะเป็นที่ระบายอารมณ์ของฉันไปจนตาย”
พิศรุตม์ไม่ใช่เจ้าชายคนเดิมอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เขากลายเป็นมัจจุราชเลือดเย็นที่พร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อแก้แค้นคนที่เขาเรียกว่าศัตรู
“ลิ้มรสความเจ็บปวดซะ!” เขามองเธอด้วยสายตาสะใจ ก่อนจะเดินหายเข้าไปที่มุมมืดของห้อง หยิบปลอกคอสุนัขกลับมาแล้วสวมให้เธออย่างอารมณ์ดี
“บอส!”
“อย่าดิ้น!! ทำตัวดีๆเชื่องๆไว้ ..ยอมให้ฉันทำโทษดีๆ แล้วฉันจะให้รางวัล!”