บอสขาอย่าใจดำ

รสชาติความเจ็บ

พิศรุตม์ยิ้มขำกับท่าทางของเลขาคนใหม่ที่ยังไม่รู้ชะตากรรมของตัวเอง หากเธอรู้ว่าเขาเรื่องมากเรื่องเยอะและเนี๊ยบขนาดไหน เธออาจจะร้องไม่ออก

“หวังว่าจะอยู่นานเกินสามเดือนนะ อย่าหาว่าขู่เลย ผมเคยมีเลขามานับไม่ถ้วนล่ะ แต่อยู่ไม่เกินสามเดือนสักคน จนใครๆก็ลือกันไปทั่วว่าตำแหน่งหน้าห้องผมมีอาถรรพ์”

“งั้นเอมจะล้างอาถรรพ์นี้เองค่ะ!!”

“อย่าดีแต่พูดแล้วกัน” พิศรุตม์เผลอยิ้มให้หญิงสาวทั้งที่เป็นคนยิ้มยาก เจ้าหล่อนยิ้มตอบด้วยความขัดเขินเอียงอาย สายตาของเขาทำให้หัวใจเต้นรัวพองฟู จนอดที่จะหลงเสน่ห์ของเขาไม่ได้

ใช่...เอลิกายังจำจดครั้งแรกที่เจอกันได้ดี สายตาอบอุ่นของพิศรุตม์ทำให้เธอมีกำลังใจที่จะสู้งาน สู้กับพนักงานหลายร้อยชีวิตในบริษัทที่ดูถูกสาวบ้านนอกอย่างเธอว่าจะทำงานผ่านโปรมั้ย สู้กับชีวิตในเมืองใหญ่ที่ไม่คุ้นเคย กระทั่งกลายเป็นเลขาอายุยืนที่สุดของเขา

อายุยืนในที่นี้คืออายุการทำงานนะ!

แต่วันนี้...ผู้ชายอบอุ่นคนนั้นกลายเป็นปิศาจไปซะแล้ว ปิศาจเลือดเย็นที่กำลังพิพากษาเธอด้วยความเจ็บปวด เขากำลังจะลงโทษเธออย่างสาสม ด้วยข้อหาเพียงเพราะเธอเป็นลูกของศัตรู!

“อะ...อ้า โอ๊ยย ซี๊ดส์”

เธอหลับตาแน่นเมื่อไวน์แดงจากแก้วในมือของเขา ไหลรดลงกลางศีรษะของเธออย่างช้าๆ จนเส้นผมยาวสลวยดุจแพรไหมและใบหน้าสวยงามจิ้มลิ้มเปียกฉ่ำเปื้อนเปรอะไปด้วยน้ำสีแดงฉาน

“ฮือ...บะ...บอส” น้ำสีแดงกลิ่นแอลกอฮอล์ไหลลงมาตามลำคอระหงสู่เนินอกอวบขาว ผ่านยอดปทุมถันคัดแข็งสีโอลด์โรส ไหลผ่านหว่างอกลงไปตามหน้าท้องแบนราบ ซัดสาดพุ่มขนอ่อนนุ่มพองามที่ปกป้องกลีบสวาทอิ่มอูมจนเปียกฉ่ำ

“โอวว” เขาจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาลุ่มหลงราวกับได้ยลงานศิลปะชั้นสูงในพิพิธภัณฑ์ หายใจแรงเร้าจนอกกระเพื่อมเพราะเลือดในกายสูบฉีดพล่านไปทั้งตัว “ไม่คิดเลยว่า...เลือดจะทำให้เธอ...”

ใช่แล้ว...น้ำสีแดงคล้ายเลือดเมื่อเปรอะเปื้อนบนร่างกายขาวผุดผ่องของหญิงสาว มันทำให้เธอดูงดงามและเซ็กซี่ชวนหลงใหลจนใจสั่นไปหมด

ยอมรับว่าพอยัยเปิ่นถอดเสื้อผ้าเชยๆออกแล้ว เจ้าหล่อนโคตรเซ็กซี่ไปทั้งตัวเลยเชียว

“เธอดูเหมือนหมูที่กำลังจะถูกเชือดเลย” เขาไม่จำเป็นต้องแสดงความหวั่นไหวต่อเรือนร่างของศัตรู แม้ใจจะสั่นพร่าจนอยากจะใช้ลิ้นกับเธอเดี๋ยวนี้

“บอส...เอมแสบ” เธอเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาอ้อนวอนขอความเห็นใจ...

เขาตาวาวยิ้มขำ กัดกรามแน่น เงื้อมือที่กำแส้ไว้ตวัดฟาดลงไปตามเรือนร่างของเธออย่างบ้าคลั่ง

เพี๊ยะ! เพี๊ยะ! เพี๊ยะ !...ปลายแส้หวดลงมาตาม ทรวงอกอวบอั๋น สร้างความเสียวซ่านจนหัวนมปูดเป่งคัดแข็งเป็นไต เต้านมขยายจนบวมเป่งเหมือนจะแตก เส้นเลือดฝอยผุดพรายในทุกอณูรูขุมขน

“บอส! ฮือ เอมเจ็บนะ ฮือ โอ๊ย โอ๊ย โอ๊ย!”

เสียงร่ำร้องคร่ำครวญของเธอไร้ความหมาย ปลายแส้ยังคงสาดซัดลงบนเนื้อกายแดงเรื่อ พุ่มขนม้าแสนนุ่มนวลสาดความเจ็บแสบไปทั่วร่างกายอย่างไร้เมตตา