บทที่ 42 เพราะคิดถึง

1237 คำ

ประเทศอังกฤษ @ Werry Lounge "มันก็หลายเดือนแล้วนะยู ไม่คิดจะกลับไทยบ้างเหรอไง ไอยังอยากไปกินอาหารที่นู้นเลยนะ" คริสเพื่อนนายแบบเอ่ยถาม เขามาเที่ยวเล่นเป็นเพื่อนรินเซ่เกือบทุกคืน ยังไม่รวมบรรดาคนในแวดวงการเดียวกัน เรียกได้ว่าพบเจอเธอทุกวันเลย "กลับไปทำไมล่ะ ที่นู้นไม่ได้น่าตื่นเต้นแบบนี้ซะหน่อย" ขณะร่างอรชรเต้นคลอเคลียกับบรรดาเพื่อนเบาๆ เธอจับแก้วไวน์ยกจิบลิ้มรสชาติมัน กาลเวลามันช่วยให้ลืมใครบางคนได้จริงๆ ยิ่งเวลาออกเที่ยวกลางคืนยังไม่นึกถึงเลย "เรียบร้อยแล้วริน ไอไปบอกเขาแล้วนะว่ารินไม่มีแฟน เต้นสวยๆไปเลยจ้า เดี๋ยวต้องเดินมาหาแน่" หนึ่งในเพื่อนนางแบบพูด พวกเธอชอบดูเวลารินเซ่บริหารเสน่ห์ แล้วมารวมเงินพนันกันว่าใครจะเลี้ยงค่าเครื่องดื่มคืนนี้ "บอกแค่โต๊ะเดียวพอนะ คืนนี้กลับดึกไม่ได้แด๊ดดุแล้ว" คนบอกยิ้มพอใจ เหมือนกับกลุ่มชายแปลกหน้ากำลังจ้องมายังเธอ ร่างอรชรรีบสะบัดผมสลวย เชิดใบหน้าข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม