บทที่ 41เพื่ิอนสารเลว

1408 คำ

หลายเดือนผ่านไป_ @ ประเทศอังกฤษ "ตั้งแต่มาอยู่นี่ลูกเที่ยวเยอะไปแล้วนะริน" เสียงของมารดารินเซ่เอ่ยเตือน ลูกสาวคนสวยมักชอบออกท่องราตรี แทบไม่เคยอยู่ติดบ้านเลยสักครั้ง แม้พยามไถ่ถามเผื่อเธอมีเรื่องอัดอั้นต้องการระบายบอก "ไม่เยอะเลยค่ะแม่ อยู่นู้นรินไม่ได้เที่ยวเลยนะ" นางแบบสาวใส่ชุดอย่างมาดมั่น คล้องแขนออดอ้อนบิดาสัญชาติอังกฤษอย่างเด็กคนนึง แค่เธอติดนิสัยรักสนุกหาเพื่อนคุยเล่นไว้แก้เบื่อเท่านั้นเอง "แต่ลูกต้องระวังนะ ช่วงนี้พวกโรคจิตมันมีเยอะขึ้นทุกวัน" เสียงบิดาเอ่ยเตือนซ้ำ "ไม่ต้องห่วงค่ะแดดดี๊ รินระวังเยอะแยะแล้ว" ลูกสาวตอบกลับให้คลายกังวล เธอท่องเที่ยวจนรู้จักผู้คนมากมาย และเลือกสถานที่คุมเข้มเรื่องความปลอดภัย "ทำไมตาคลินถึงปล่อยเรากลับมานะริน แม่คงต้องโทรไปหาหน่อยแล้ว" เสียงของมารดาพูดขึ้น ก่อนหน้าที่รินเซ่จะบินกลับมาอังกฤษแบบเร่งด่วน ท่านยังได้โทรคุยกับมาคลินบ่อยๆเลย จนกระทั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม