มาเฟียรั้งรัก

‘วันนี้เหนื่อยมากเลย ทำโปรเจคจบกับพวกไอ้นิน คงไม่ได้ไปรับนาราไปทานข้าวนะ’ ‘อื้อ...อย่าหักโหมเกินไปล่ะ เดี๋ยวเราไปหากินข้าวแถวคอนโดนี่แหละ’ ‘งั้นแค่นี้ก่อนนะ เพื่อนมันเร่งแล้ว’ "ตอแหลเบอร์โต เร่งมาเป่าเทียนกับยัยนี่สินะ" เพี๊ยะ!! ฝ่ามือเรียวฟาดลงตรงแก้มสากของอาเธอร์ ปากเล็กตะคอกด่าแฟนหนุ่มที่กำลังยืนเผชิญหน้าอยู่อย่างเดือดดาล เมื่อฉันจับได้อีกครั้งว่าเขากำลังนอกใจฉัน "มันไม่ใช่อย่างนั้นนะนารา" “มันจบแล้วอาเธอร์ จริงๆเรื่องของเรามันจบตั้งแต่นายนอกใจฉันไปนอนกับเดซี่เมื่อเดือนก่อนแล้ว ตอนนั้นเราไม่น่าโง่ให้อภัยเธอร์เลยว่ะ” และวันนี้เขาก็หลอกฉันอีกครั้งเพื่อทำเซอร์ไพรส์วันเกิดให้เดซี่ รุ่นน้องต่างคณะที่เขากำลังกิ๊กกั๊กอยู่ ไม่สิ คนนี้อาจจะจริงจังมากกว่าฉันเลยก็ได้ หนึ่งชั่วโมงก่อนหน้านี้ ฉันก็นอนอยู่คอนโดของฉันดีๆ นั่นแหละ แต่ติดตรงที่มือเจ้ากรรมดันเลื่อนไปเจอไอจีสตอรี่ของยัยหน่อมแน้มเดซี่นี่เข้า เป็นวิดีโอตอนที่เธอกำลังเป่าเค้กวันเกิดอยู่ที่ผับแห่งนี้ ส่วนคนที่ถือเค้กให้และจูบกันลงไอจีอย่างดูดดื่มก็คืออาเธอร์ คนที่ได้ชื่อว่าเป็นของแฟนฉัน พอมาเจอแบบนี้อีก ฉันคิดว่ามันสมควรที่จะปล่อยสองคนนี้ให้ไปครองคู่ตุลาหงันแบบไม่ต้องหลบๆ ซ่อนๆ ซะที เพราะฉันเบื่อเกินทนที่จะต้องคอยจับผิดเขาไม่เว้นแต่ละวัน ไม่ใช่ว่าฉันจะเป็นคนที่ยอมอะไรง่ายๆ นะ แต่มันหลายครั้งเกินไปที่ฉันจับได้ระหว่างเดซี่กับอาเธอร์ พอมาวันนี้ วันที่หลักฐานมันคาตาพร้อมทุกอย่าง ฉันเลยอยากจะจบเรื่องนี้ลงซะที “ฟังเดซี่อธิบายก่อนนะคะพี่นารา”ใบหน้าหวานบีบน้ำตาออกมาอย่างหนักเหมือนนางเอกในละครในหลังข่าว ปรี่เข้ามาคว้าแขนของเอาฉันไว้ ตอนที่กำลังจะหมุนตัวเดินหนีออกไปจากผับแห่งนี้ "ปล่อย ! อย่าเอามือน่ารังเกียจของเธอมาแตะต้องตัวฉัน"เรียวแขนเล็กสะบัดให้หลุดออกจากการเกาะกุมแต่ไม่เป็นผม ฉันหลุบตามองลงที่มือของเธอที่จับแขนฉันไว้แน่นด้วยความโกรธขึ้ง “มันไม่มีอะไรอย่างที่พี่นาราคิดเลยนะคะ ถึงเดซี่จะชอบพี่อาเธอร์แค่ไหน แต่คนที่พี่เขาเลือกก็คือพี่นารานะคะ ฮึก!” น้ำตานางเอกไหลออกมาอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง แต่มือของเธอที่กำลังจับแขนฉันเอาไว้แน่นกลับจิกเล็บลงตรงเนื้อจนรู้สึกเจ็บแสบ “...”ฉันได้แต่กัดฟันกรอดด้วยความโกรธ พยายามจะให้ทุกอย่างจบลงด้วยดีแล้วนะ ถึงแม้จะเสียดายช่วงเวลาระหว่างฉันกับอาเธอร์ตลอดสามปีที่ผ่านมาก็เถอะ “ไปตายด้วยกันทั้งคู่นั่นแหละ ไป๊!!” "กรี๊ด!!!"ฉันยกเท้าถีบเข้าท้องน้อยของเดซี่อย่างแรง เธอเซถลาจะล้มลงก้นกระแทกพื้นอย่างจัง ใบหน้าเล็กเหยเกแสดงความเจ็บปวดออกมาอย่างชัดเจน “ทำกันเกินไปแล้วนะนารา ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนแบบนี้” อาเธอร์วิ่งเข้ามาประคองเดซี่ให้ลุกขึ้น สายตาคู่สวยที่เคยมองฉันเปลี่ยนไปมองยัยเดซี่ด้วยความรู้สึกเป็นห่วง ใครไม่เจ็บฉันเจ็บ "ฮึก!พี่เธอร์ โอ้ย~"เดซี่ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมาอย่างหนัก แขนเล็กตวัดกอดอาเธอร์เอาไว้แน่น ทำไมฉันต้องกลายเป็นคนผิด ทั้งๆ ที่พวกมันกระทำกับฉันก่อนวะ “อย่ามาเบี่ยงประเด็นให้ฉันเป็นคนผิด เชิญไปรักกันให้หนำใจ ไอ้ อีสารเลว!!” ฉันตะโกนออกไปเสียงดังลั่นจนเสียงแหบ เดซี่ยืนกุมท้องอยู่ข้างๆ อาเธอร์ หน้าตาแสดงความเจ็บปวดร้องโอดโอยอยู่อย่างนั้น ราวกับกำลังจะขาดใจตาย “ละ...เลือด” เดซี่เอ่ยออกมาปากสั่น แผดเสียงร้องไห้หนักกว่าเก่า เมื่อเลือดสดๆ ไหลออกมาจากหว่างขาของเธอ เลือดงั้นเหรอ "เดซี่ เกิดอะไรขึ้น"อาเธอร์พยุงเดซี่ไว้ ด้วยสีหน้าที่เป็นห่วงเป็นใยยัยนั่นสุดขีด ยิ่งทำให้ฉันเจ็บจนจุก เจ็บจนแทบลืมหายใจเข้าไปอีก “เห้ย!! เลือดอะไรออกมาขนาดนี้วะ” เสียงเซ็งแซ่ดังทั่วบริเวณผับ เมื่อทุกคนที่มุงอยู่แล้วเริ่มมุงขึ้นไปอีก หลังจากเห็นเลือดสดๆไหลออกมาจากหว่างขาของยัยเดซี่เป็นจำนวนมาก “โอ๊ย!!ปวดท้อง” “แก!อย่าบอกนะว่ามันท้อง” ฟักแฟงเพื่อนสนิทของฉันที่มาด้วยกันถามฉันปากสั่น มือสั่น “ไม่รู้ดิแก แต่มันก็ซ่ำกันแล้วมั้ย” “โอ๊ย! พี่อาเธอร์ เดซี่ปวดท้อง โอ๊ย!” “พวกมึง เรียกรถพยาบาลที!! เดซี่ อย่าเป็นอะไรนะ เด!!” เดซี่ทรุดลงกับพื้น อาเธอร์ช้อนแขนอุ้มเธอขึ้นในท่าเจ้าสาว รีบสาวเท้าออกจากตรงนั้น “โอ๊ย เจ็บเหลือเกิน!!” “หลบไปดิวะ มุงหาซากอะไร”เขาเริ่มสติแตกเมื่อเดซี่หมดสติลงไป ปากหนาตะโกนด่าทอคนที่กำลังยืนมุงดูเหตุการณ์อย่างบ้าคลั่ง ฉันยกมือขึ้นกุมหัวกับภาพตรงหน้า ก่อนจะตัดสินใจทำเพื่อมวลมนุษยชาติ เพราะเหมือนจะมีสติดีที่สุดในบรรดาไทมุง “ไปรถฉันอาเธอร์!!” ฉันรีบวิ่งนำอาเธอร์ที่ตัดสินใจอุ้มเดซี่วิ่งตามมาที่รถ ก่อนจะรีบบึ่งรถพาเธอไปโรงพยาบาลโดยที่ไม่รอรถฉุกเฉินจากทางโรงพยาบาล เพราะฉันไม่ได้ดื่มแอลกอฮอล์ นัยน์ตาคู่สวยมองทางข้างหน้าสลับกับมองอาเธอร์จากกระจก เขากำลังร้องไห้ออกมาอย่างหนักเมื่อเห็นเดซี่หมดสติท่ามกลางเลือดสดๆจำนวนมาก กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วรถ “ใจเย็นแก ลดความเร็วหน่อย” ฟักแฟงที่นั่งข้างฉัน ใช้มือจับเข็มขัดนิรภัยของเธอกระชับไว้แน่น ส่วนมืออีกข้างเลื่อนเข้ามากุมมือฉันที่กุมคันเกียร์อยู่อีกที "อืม ไม่เป็นไร ฉันโอเค"ฉันกัดปากตัวเองเอาไว้แน่น พยายามจับจ้องไปที่ถนนเส้นหลักที่จะมุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลด้วยสติที่เหลืออยู่ ไม่นานรถก็เลี้ยวเข้าโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด ฉันเร่งเครื่องยนต์เข้าจอดรถหน้าห้องฉุกเฉินทันที ทั้งหมอและพยาบาลรีบวิ่งกรูเข้ามาช่วยเหลือเดซี่ที่อยู่ในอ้อมแขนของคนตัวโตที่ได้ชื่อว่าเคยเป็นแฟนฉัน นัยน์ตากลมโตลอบมองพวกเขาอยู่ห่างๆ ทั้งเนื้อทั้งตัวของอาเธอร์เต็มไปด้วยเลือดของยัยนั่น ฉันไม่คิดไม่ฝันว่า นาราในวัย22ปี นักศึกษาปี4 มหาลัยชื่อดัง จะได้ประสบพบเจอเรื่องพูดไม่ออกแบบนี้ ดวงตากลมโตจับจ้องไปที่ประตูห้องฉุกเฉินพร้อมๆกับหัวใจที่เต้นรัวด้วยความหวาดกลัว ขออย่าให้เป็นอย่างที่ฉันคิดเลย เดซี่ฉันหวังว่าเธอจะไม่ท้อง ไม่ได้แท้งนะ ที่เลือดออกขอให้เป็นเพราะเป็นเมนส์มากะทันหัน จากการถูกฉันถีบ โอ๊ย~ และหวังว่าฉันจะไม่ได้เป็นฆาตรกรฆ่าคนตายนะ เลือดของเดซี่ไหลออกมาเยอะจริงๆ ที่เบาะหลังรถของฉันยังเต็มไปด้วยเลือดสดๆที่ไหลออกมาจากตัวของเธออยู่เลย