ปังๆๆๆ
“ไอ้อาเธอร์ มึงเปิดประตูให้กูดิ๊!!!”กำปั้นหนักๆของผมทุบลงประตูหน้าห้องพร้อมกับตะโกนเสียงดังลั่น เมื่อขึ้นมาถึงห้องพักของไอ้อาเธอร์ได้ แต่ทว่าเคาะตั้งนานมันก็ไม่ยอมเปิดให้ผมสักที หรือมันต้องให้ทุบเข้าไป
“ใจเย็นๆ พี่คาเท นี่มันก็ดึกมากแล้วนะ เกรงใจห้องอื่นเขาด้วย” นารารั้งแขนผมเอาไว้ ไม่ให้ทุบประตูห้องของอาเธอร์ ในขณะที่ผมเดินไปเดินมาเหมือนหนูติดจั่นรอให้มันเปิดประตู
“งัดเลยไหมนาย”เสียงเข้มของลูกน้องคนสนิทดังขึ้น ผมตวัดสายตากลับไปมองไปไอ้ไทม์ ที่กำลังเดินเข้ามาพร้อมกับลูกน้องผมอีกหลายคน ในมือมันถือประแจขนาดใหญ่มาด้วย
“พอกันเลยพี่ไทม์ แล้วเนี่ยตามมาได้ยังไง”
“นายอยู่ไหน ลูกน้องก็อยู่นั่นล่ะครับคุณนารา”
“ให้ไวเลย ก่อนที่กูจะใช้ระเบิดแทนกุญแจ”
“พี่คาเท!” ผมโอบไหล่นาราเอาไว้รั้งให้คนตัวเล็กถอยออกจากประตู ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของลูกน้องที่จะพังประตูนั่น แต่ยังไม่ทันที่จะได้งัดประตูห้อ
