“เรามาทำสัญญากันอีกครั้งไหม” เสียงหวานเอ่ยถามอย่างใจเย็นและมองหน้าหล่อที่ยังคงหลับตาใส่เธอ “นี่! ฉันถามเรามาทำสัญญาเป็นคู่นอนกันใหม่ไหม ฉันไม่มีใครนายเองก็ไม่มีใครเราก็มาทำสัญญาเป็นคู่นอนสนุก ๆ ด้วยกันดีป่ะ” “ไม่!” เรย์ลืมตาและปฏิเสธเสียงแข็งทันทีอย่างไม่ต้องคิดนาน “อะไรวะ อะไรของนายเนี่ยมันวินวินทั้งคู่ ทำไมนายไม่รับข้อเสนอของฉันฮะ!” ร่างบางถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดและเริ่มโมโหชายหนุ่มเต็มทน “ฉันไม่อยากทำสัญญากับคนขี้โกงแบบเธอ” “ขี้โกงยังไง” “พอเธอไม่ชอบใจอะไรเธอก็จะเป็นฝ่ายปฏิเสธและเดินออกไปตลอดฉันไม่ชอบ ดังนั้นฉันจะไม่ทำสัญญากับเธออีก เธออยากมากนักมีเงินก็ไปซื้อกินซิ แบบที่เธอเคยไล่ฉันบ่อยๆ ให้ไปเอาผู้หญิงคนอื่น” “โห….มันนานแล้วนะ ทำไมนายยังเก็บเอามาเจ้าคิดเจ้าแค้นอีกล่ะ” “เพราะฉันเป็นคนเจ็บแล้วจำ” “เอางี้ ครั้งนี้ฉันจะเป็นคนให้นายตั้งกฎขึ้นมาเอง” ปากหยักกระตุกยิ้มมุมปากทันทีเ