“หมดอารมณ์ใส่เสื้อผ้าซะ”
“อะไรนะ มาหมดอะไรตอนนี้เนี่ยนะ” เธอแทบอยากจะร้องกรีดออกมาดัง ๆ ซะเหลือเกิน อารมณ์ของเธอมันพลุ่งพล่านเขาก่ออารมณ์ใคร่ความต้องการให้เธอจนมันปวดเต้นตุบ ๆ ตรงกลางกลีบดอกไม้ของเธอแต่อยู่ดี ๆ เขากลับหยุดเอาเสียดื้อ ๆ และมาบอกหมดอารมณ์เนี่ยนะ
“ใช่...” ร่างสูงพูดด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง แม้ตรงนั้นของเขาจะปวดแทบจวนระเบิดเต็มทน แต่เขาก็ต้องอดทนเอาไว่ก่อน
เธอมองเขาที่เดินไปหยิบกางเกงมาสวมใส่ด้วยความงงและไม่เข้าใจว่าอยู่ดี ๆ ทำไมถึงทำแบบนี้กับเธอ
“นายเป็นบ้าอะไร หยุดเดี๋ยวนี้นะ” เธอเดินเข้ามาจับแขนของเขารั้งเอาไว้และดึงกางเกงของเขาออก “ฉันไม่ให้นายใส่ ถอดมันออกมาเดี๋ยวนี้”
“เธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน ปล่อยแขนฉันด้วย” ร่างบางแทบผงะเมื่อเจอสายตาเย็นชาและไร้เยื่อใยมองตรงมาที่เธอ พูดกับพูดอย่างคนไร้เยื่อใย
“สิทธิของคนเป็นคู่นอนของนายไง ฉันอยากได้นาย นายก็ต้องให้ฉัน”
“อย่าเอาแต่ใจ
