“ขับรถกลับดี ๆ นะเฮียเป็นห่วง” ฟาโรห์บอกกับน้องสาวและเปิดประตูให้พิมดาวเข้าไปนั่งที่ข้างคนขับ
“ค่าไม่ต้องห่วง น้องไม่ได้เมา ดื่มไปแค่แก้วเดียวเองขับกลับได้สบาย ๆ หายห่วง”
“โอเค งั้นเฮียกลับก่อนนะ มีอะไรก็โทรหาเฮียได้ตลอดนะ”
“โอเคค่า รีบกลับไปได้แล้วเฮีย ป่านนี้สองแสบร้องไห้บ้านแตกแล้ว บ๊ายบายพิมดาวไว้เจอกันนะ” พิมดาวพยักหน้าและยิ้มให้ เธอมองรถขับออกไปและหมุนตัวเพื่อจะไปที่รถของตัวเอง
“ว้าย!!”
ตุ๊บ! เธอกำลังหมุนเพื่อไปที่รถแต่กับล้มลงไปแทน เพราะรองเท้าเกิดพลิกกะทันหันอาจเพราะด้วยเป็นส้นสูงที่ค่อนข้างสูงจนเธอลืมระวังตัวถึงได้เสียหลัก
“โอ๊ย!” เธอพยายามดันตัวเองลุกขึ้นแต่รู้สึกเจ็บที่ข้อเท้าจนไม่สามารถขยับเท้าของตัวเองได้
“เดินยังไงของเธอไม่รู้จักระวังบ้างห๊ะ!” เสียงเข้มเอ่ยดุและเดินเข้ามาช้อนตัวเธอขึ้นและอุ้มในท่าเจ้าสาว
“ฉันไม่ได้ขอให้นายมาช่วยสักหน่อย” เธอบ่นอุบอิบแต่ก็ยอมให้เขาอุ้ม
