รีดพิษให้หน่อย
551 คำ
“ทำไมทำอย่างนี้? อุตส่าห์ได้ทุนมาเรียนถึงเมืองไทย ทำไมเธอถึงได้หื่นขนาดนี้ ห๊า...”
ครูสาวฟาดไม่ยั้ง ไม่รู้ว่าเธออยากจะทำโทษที่เขาล่วงละเมิดนักเรียนหญิง หรือเป็นเพราะว่าเธอเกิดอาการหึงหวงลูกศิษย์สุดหล่อคนนี้กันแน่
“มานี่เลย...เธอตามครูมานี่ เดี๋ยวนี้!”
ดิเรโกรีบสวมใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย ก่อนจะเดินตามครูสาวสวย ขึ้นไปยังห้องพักครูบนชั้นสี่
เมื่ออารมณ์ฉุนเฉียวเย็นลง ดิเรโกก็เล่าเรื่องราวต่าง ๆ ให้ครูที่ปรึกษาฟัง
“ครูเข้าใจนะ ว่าปรินนาเป็นคนเข้ามายั่วอารมณ์เธอน่ะ แต่ทำไมล่ะ...เธอควบคุมมันไม่ได้เลยเหรอ?”
“ผะ...ผะ...ผมพยายามแล้วครับ เพื่อนคนนี้เธอน่ากลัวมาก ผมเห็นเธอหว่านเสน่ห์ไปทั่ว ผมก็เลยอยากจะสั่งสอนเธอน่ะ”
“ใช่...ครูเองก็เห็น นักเรียนหญิงคนนี้ คบผู้ชายไม่เลือกหน้าจริง ๆ เนี่ย...กว่าจะเรียนจบ ก็ไม่รู้ว่าจะเปลืองเนื้อเปลืองตัว ไปขนาดไหน ครูโมโหมากไปหน่อยน่ะ เธอเจ็บมากไหม ดิเรโก?”
เฟื่องลดาถามด้วยความเป็นห่วง
“ครูเฟื่องเล่นฟาดผมตรงเนื้อบาง ๆ ดูซิ...เลือดออกซิบ ๆ เลยครับ แสบมากด้วย”
นักเรียนหนุ่มยังคงอยู่ในอาการหื่น ความคลั่งที่สะสมเอาไว้ ทำให้เขาลุกขึ้น แล้วถอดกางเกงนักเรียนออก เพื่อโชว์รอยแผลจากไม้เรียวให้เธอดู
“ว๊าย...นี่ ธะ...ธะ...เธอทำอะไรน่ะ!?!”
สายตาไม่ได้มองรอยแผลเลย แต่เธอกลับจ้องมองความเป็นชายอันน่าเกรงขาม ตอนอยู่ในห้องน้ำมันแข็งตัวยาวใหญ่หัวชี้เชิด แต่ตอนนี้ แก่นกายของเขามันยิ่งตั้งผงาด
แถมส่วนหัว มันยังเบ่งบานชี้หน้าครู เหมือนอยากจะกินเลือดกินเนื้อเธอ ยังไงอย่างนั้นเลย
ร่างใหญ่เขยิบเข้ามา พิงโต๊ะทำงานของเฟื่องลดา ขณะที่คนจ้องมองก็นั่งอยู่ตรงเก้าอี้ ห่างจากอวัยวะสุดพิศวาสไม่ถึงเมตร
ทำเอาหญิงสาวโสด อารมณ์เปลี่ยวอย่างเฟื่องลดา ผ่าวร้อน ซ่านสวาท ไปทั้งตัว
“อ้าส์...นี่เธอ เอาน้องชายเก็บไปก่อนได้ไหมจะโชว์แผล หรือว่าจะโชว์ปืนใหญ่ กันแน่เนี่ย”
“โชว์แผลซิครับคุณคูร นี่ไง เห็นไหมเลือดซิบเลย”
เขารีบหันก้นหนับแน่น มาให้เธอดู
“งั้นมา...เดี๋ยวครูทายาให้”
พูดพร้อมกับ เปิดลิ้นชักแล้วหยิบยาใส่แผลสดขึ้นมา
“ครูเฟื่องครับ เอ่อ...คือ...ผม...ขอไม่ใส่ยาได้ไหม?”
“อ้าว...ถ้าไม่ใส่ยา แล้วแผลมันจะหายเหรอ?”
“เรื่องนั้นน่ะ! เรื่องเล็ก แต่ตอนนี้ผมมีเรื่องใหญ่กว่านั้น ให้ครูเฟื่องช่วยน่ะครับ”
“อะไร...มีเรื่องอะไรก็บอกมา ครูยินดีช่วยทุกอย่าง”
“ครูเฟื่องครับ...ช่วยผมหน่อยได้ไหม ตอนนี้ผมคลั่ง จนแทบจะปล้ำครูได้แล้ว”
“ว๊าย...ตายแล้ว! แล้วจะให้ครูช่วยยังไงล่ะ!?!”
“รีดพิษให้ผมหน่อย ครูเฟื่องต้องชักผมให้แตกให้น้ำของผมทะลักออกมา ผมถึงจะหายคลั่งน่ะครับ”
พูดพลาง แอ่นลำเสน่หาเข้าไปใกล้คุณครูคนสวย
“เอ่อ...นะ...นะ...นี่เธอ แน่ใจแล้วใช่ไหมดิเรโก?”
- ผู้เขียน
