“อย่ามัวแต่พูดอยู่เลยครับ ชักให้ผมหน่อยโอ้วส์...”
นักเรียนสุดหื่น ใช้มือรูดกระบองยักษ์กลางกายเพื่อแสดงให้เธอดูเป็นตัวอย่างจากนั้น มือเล็กของเฟื่องลดาก็ค่อย ๆ ลูบไล้รอบ ๆ ลำเอ็น ก่อนที่เธอจะรูดชัก ตามที่เขาต้องการ
“โห...ดิเรโก...ร่างกายเธอนี่ ไม่มีอะไรเล็กเลยนะ”
ครูสาวหัวใจพองโต ท้องไส้ปั่นป่วน
“แล้วครูชอบไหมล่ะครับ?”
เขาถามด้วยน้ำเสียงที่หื่นกระหาย
“มะ...มะ...ไม่ ครูไม่รู้?”
ถึงแม้ปากจะปฏิเสธ แต่มือกลับเร่งระรัวแก่นกายไปมา
หัวถอกบาน ไร้ซึ่งหนังหุ้มปลาย เส้นเลือดปูนโปนรอบ ๆ ลำรัก ดูน่าเกรงขาม แถมผลเงาะสองใบด้านล่างก็หนักอึ้ง แค่ชั่งด้วยมือ ก็น่าจะประมาณข้างละสามขีดได้กระมัง
“โอ้วส์..ครูเฟื่องครับ หัวมันฝืดน่ะ ครูช่วยบ้วนน้ำลายลงไปหน่อยได้ไหม?”
“ห๊า....เอ่อ...”
หญิงสาวยังคงประหม่า แต่ก็ทำตามที่ลูกศิษย์บอกอย่างไม่ขัด
เธอรีบบ้วนน้ำลายลงไป ตรงหัวเห็ดบานแดง ขณะที่สองมือเล็ก ก็ยังคงรู
