บรรยากาศภายในลิฟต์ตกอยู่ในความเงียบงัน คารอสหน้าชาพูดไม่ออกเมื่อหญิงสาวพูดประโยคเจ็บแสบใส่หน้าจัง ๆ คารอสมองจีน่าด้วยความนิ่งอึ้งไม่คิดว่าเด็กที่มารยาทเป็นเลิศอย่างเธอจะพูดแดกดันคนอื่นเป็น นานนับนาทีกว่าคารอสจะตั้งสติได้
“หึ” เขามองเสี้ยวหน้าของจีน่าด้วยความรู้สึกหมั่นไส้ “อวดดี” ประโยคนั้นคีร่าได้ยินเต็มสองหูแต่ไม่คิดหันกลับไปมอง สายตาของเธอจดจ่ออยู่กับตัวเลขที่บอกจำนวนชั้นภาวนาให้ลิฟต์ขึ้นมาถึงชั้นเก้าสักที เธอไม่อยากใช้อากาศร่วมกันกับคนอย่างคารอสไปมากกว่านี้
เธอเกลียดทุกอย่างที่เขาแสดงออกมาจนอยากอาเจียนใส่หน้าเขาอยู่รอมร่อ เกลียดคำพูด เกลียดการกระทำ เกลียดสีหน้าท่าทางที่ดูไม่รู้สึกสะทกสะท้านของเขา ทำเหมือนว่าระหว่างเราไม่เคยมีเรื่องบาดหมางใจต่อกัน เกลียดที่เขามองข้ามทุกอย่าง มองข้ามแม้กระทั่งว่าการกระทำเลวทรามพวกนั้นสร้างแผลในใจไว้ให้กับใครบ้าง เกลียดจนไม่อยากหายใจร่วมกันกับคนของเขา
