วันต่อมา ฉันมาเรียนช่วงบ่าย วันนี้คงเลิกค่ำแน่ๆ พี่เสือส่งข้อความมาถามตั้งแต่เช้าว่าจะไปดูเขาแข่งหรือเปล่า
“ไปไหม?” ไทเกอร์หันมาถามฉัน
“คงไม่ทัน วันนี้เลิกค่ำนะ”
“โดด”
“จะบ้าหรอ”
“แค่วันเดียวซีเรียสทำไม”
“ไปดูพี่เสือแข่งหน่อยใจ๋ ทางนั้นคงอยากได้กำลังใจ” จ๋ายบอก ไม่คิดว่าจะเห็นด้วยกับไทเกอร์แต่ก็นะ สองคนนี้เข้าขากันอยู่แล้ว
“แข่งกี่โมง”
“ห้าโมงเย็น”
“เราน่าจะเรียนเสร็จเกือบทุ่มเลย”
“ถึงบอกให้โดดไง”
อะไรกันเนี่ย!! ทุกคนเหมือนอยากให้ฉันโดดเรียนมากๆ ไม่มีใครห้ามเลย
“อื้อ โดดก็ได้ แต่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ”
“วันนี้เฮียชนะแน่ๆ ได้กำลังใจดี”
เราทั้งแก๊งค์ไม่เข้าเรียนวิชาสุดท้ายแต่คนที่ไปสนามแข่งมีแค่ฉันจ๋ายไทเกอร์ ส่วนโอดินกับยี่หวากลับบ้าน
สนามแข่ง
คนคึกคักเต็มสนามเลยวันนี้ พอมาถึงก็ถูกพาไปยังโซนรับรอง เป็นโซนเก็บตัวของนักแข่ง
“คิดว่าจะไม่มาแล้ว” พี่เสือเดินมาในห้อง
